จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ.
ภูจอมยุทธ.ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
นิยาย-เรื่องสั้น
ชีวิตเริ่มต้นอีกครั้งหลังเกษียณ
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » ปฐมบท | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35
(33)
จิตนาการเกิดขึ้นในหัวมากมายระหว่างที่เดินชมไปรอบๆบ้าน ยิ่งดูโดยละเอียดก็ยิ่งหลงใหลประหนึ่งต้องมนต์ ด้านล่างเป็นห้องโถงด้านหนึ่งเป็นห้องน้ำ ระหว่างทางเดินออกไปหลังบ้านด้านหนึ่งเป็นห้องใหญ่ด้านหนึ่งเป็นห้องเล็กซึ่งก็ไม่ได้เล็ก จากประตูรั้วด้านหน้าจอดรถได้หนึ่งค้นถ้าเก่งกล้าสามารถขับเข้ามาได้ และยังสามารถเดินเลาะข้างบ้านเลียบกำแพงเพื่อนบ้านเข้ามาด้านหลังบ้านตรงบันไดขึ้นชั้นสองได้อีก
สุดบริเวณบ้านเป็นรั้วปูน ต่อด้วยรั้วสังกะสีหลุดลุ่ยไม่สมประกอบจนสุดเนื้อที่ มุมหนึ่งเป็นโรงครัวเก่าแก่ทำถ้าจะล้มลงมาได้ทุกเวลา มีกองไม้เก่าข้าวของเครื่องใช้ผุๆพังๆสุมอยู่ ติดกับรั้วตรงนั้นเป็นต้นหูกวางยักษ์ยืนตายซากของเพื่อนบ้าน ถัดไปเป็นต้นมะม่วง และต้นมะม่วงอีกต้นล้มพลาดกำแพงเพื่อนบ้านอีกฝั่งหนึ่ง และต้นมะม่วงเขียวเสวยซึ่งกำลังดกเต็มต้นอยู่กลางเนื้อที่หลังบ้าน กับต้นเชอรี่สูงท่วมหัวข้างร่องน้ำเล็กๆที่ระบายลงหนองน้ำซึ่งเป็นป่ากกอยู่หลังบ้าน
ตรงหัวมุมที่จอดรถใกล้กำแพงรั้วมีต้นมะยมสูงใหญ่จนถึงชายหลังคาข้างบนติดหน้าต่างห้อง แถมด้วยต้นพริกขี้หนูน้อยใหญ่ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติระหว่างทางเดินซึ่งเป็นดินและต่างระดับจากตัวฐานพื้นบ้านราวสัก 1 ศอก หัวมุมชายคามีต้นชมพู่อยู่ต้นหนึ่งกิ่งก้านสาขาส่วนใหญ่ไปงอกงามอยู่บนหลังคา เลาะข้างบ้านมาตรงระเบียงชั้นสองติดกำแพงรั้วเพื่อนบ้านอีกฝั่งเป็นทางเข้าห้องน้ำอีกห้องซึ่งอยู่ติดกับห้องน้ำด้านใน ก่อนถึงห้องน้ำเป็นครัวโล่งๆ มีต้นขนุนใหญ่อีกต้นสูงท่วมหลังคา และทุกชายคามีผ้าใบกันสาดแบบดึงขึ้นลงได้แขวนอยู่ รอบบ้านมีโอ่งน้ำมากมายน้อยใหญ่กระจัดกระจายไม่เป็นที่เป็นทาง และม้านั่งหินอ่อนตรงโน้นตรงนี้แบบไม่มีระบบระเบียบ แถมด้วยตู้กับข้าวไม้เก่าๆ ไม่สมประกอบอีก 3 ใบ
ขึ้นบันไดยกพื้นปูน 2 ขั้นจากนั้นเป็นบันไดไม้ขึ้นไปด้านบน เป็นระเบียงพื้นไม้ยาวสุดตัวบ้านลูกกรงสูงระดับเอว มีประตูเป็นลูกกรงลงกลอนสูงระดับเดียวกันอยู่ตรงหัวบันได หลังคาเตี้ยๆ ผ่านหน้าต่างบ้าน 2 บาน จากนั้นก็ประตูเข้าบ้าน ตรงสุดระเบียงด้านนอกก่อนเข้าประตูบ้านยังมีห้องเล็กๆโปร่งๆ กั้นฝาด้วยมุ้งลวดทั้งหมด ประตูก็เป็นมุ้งลวดยกเว้นด้านที่ติดกับฝาบ้าน มีที่นอนเก่าๆวางอยู่พอดีห้อง ทั่วทั้งบริเวณด้านบนมีแต่ฝุ่นหนาเหมือนไม่เคยมีใครอยู่อาศัยมานานแล้ว ป้าแกบอกว่าพวกคนเก่าที่เช่าอยู่เป็นลิเก และอยู่กันแต่เฉพาะข้างล่าง
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."
