ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
นิยาย-เรื่องสั้น
ชีวิตเริ่มต้นอีกครั้งหลังเกษียณ
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » ปฐมบท | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35
(24)
และเป็นอีกครั้งที่ต้องงัดเอาสิ่งที่เรียกว่าความพากเพียรพยายาม และวิริยะอุตสาหะขึ้นมาใช้ฟาดฟันกับปัญหา กับทักษะของตัวเองและความไม่รู้อันเกิดขึ้นระหว่างทาง และก็ผ่านไปได้อย่างเชื่องช้าในช่วงแรกจนเกิดเป็นความชำนาญ อันได้เรียนรู้จากความผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า อีกครั้งที่ได้เรียนรู้ถึงศักยภาพของตัวเอง อีกครั้งที่มีความสุขอยู่กับตัวเองและการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ที่เหลือคือการรอคอยอันคุ้นเคย...
1 เดือนต่อมาก็ได้รับการตอบกลับ พร้อมให้แก้ไขบางถ้อยคำที่ใช้ประกอบภาพ และแก้ไขภาพบางภาพ โดยแจ้งมาเป็นข้อๆ และก็ได้แก้ไขไปจนเป็นที่พอใจตามความเข้าใจ แล้วส่งกลับไปให้พิจารณาใหม่อีกรอบ จากนั้นก็จดจ่อรอคอยด้วยความหวัง อย่างน้อยก็จะได้ใช้สติ๊กเกอร์ฝีมือตัวเอง จากนั้นก็เงียบหายไปเลยไม่มีการติดต่อกลับแต่อย่างใด จนหมดหวัง จนลืม...
ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้แหละ โดยส่วนตัวไม่เคยมีอะไรที่ได้มาแบบง่ายๆ ไม่มีใครหรอกที่จะชนะได้ทุกเกมการแข่งขัน แพ้บ้างชนะบ้าง ผิดหวังบ้างสมหวังบ้าง ได้อย่างเสียอย่าง และล้วนแล้วแต่ต้องแลกมาด้วยบางสิ่งบางอย่างเสมอๆ ทั้งในเชิงรูปธรรมและนามธรรม ถึงระดับหนึ่งผมก็รู้สึกนิ่งๆอยู่กับสิ่งเหล่านี้ แค่คิดดี ทำดี ไขว่คว้าเอาเท่าที่ได้ ความสมควรแก่ความสามารถ แค่ไหนก็แค่นั้น ประสบการณ์ที่ผ่านมาชั่วชีวิตมันสอนเราอยู่แล้ว ยังไม่ตายก็ต้องเรียนรู้ต่อไปอีกอย่างไม่มีวันจบสิ้น จนกว่าสมองจะตาย...
ช่วงนั้นก็ยังขึ้น-ลง เพชรบุรี-กรุงเทพฯ เยี่ยมญาติเยี่ยมเพื่อนฝูงเก่าๆ เข้าบ้านโน้นออกบ้านนี้ ไปขลุกอยู่บ้านน้องชายที่เพชรบุรีเป็นพักๆ ฝากคนช่วยมองหาบ้านเช่าให้บ้าง ตะเวนดูเองบ้าง ก็ยังคงไม่เจอที่ถูกใจ เบื่อๆก็กลับกรุงเทพฯ มาหาอะไรทำแก้เบื่อ นั่งคิดทบทวนว่าเคยอยากทำอะไรแล้วยังไม่ได้ทำ อยากทำอะไรแล้วเคยทำไม่ได้บ้าง คิดค้นหาแรงบันดาลใจอะไรสักอย่างเผื่อจะพบแสงสว่าง มีอะไรให้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน เป็นมรรคเป็นผลขึ้นมาบ้าง
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."