ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
นิยาย-เรื่องสั้น
ชีวิตเริ่มต้นอีกครั้งหลังเกษียณ
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » ปฐมบท | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35
(3)
แต่ก่อนหน้าแผนแรกจะบังเกิด ก่อนหน้านั้นสัก 5 ปี มีเป้าหมายหนึ่งต้องพิชิตให้ได้ก่อนคือปลดหนี้ทั้งหมดที่มีอยู่ให้เป็นศูนย์ โดยเอาหนี้สินทั้งหมดมากองตรงหน้ากดเครื่องคิดเลขแบบหลวม ๆ จนได้ข้อสรุปว่าจะสามารถปลดหนี้ได้ตอนอายุ 50 ปี เก็บเงินอีกสัก 5 ปี พออายุ 55 ปี จะเกษียณตัวเอง ยังไงต้องพาตัวเองออกจากกรุงเทพฯให้ได้ ชีวิตเริ่มมีความหวัง พลังลึกลับขุมหนึ่งบังเกิดขึ้น จนสามารถมองเห็นอนาคตตัวเองได้อย่างชัดเจน บ้าระห่ำใช้หนี้เหมือนคนไม่เคยเป็นหนี้ ด้วยการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงกินน้อยใช้น้อย เหล้าไม่กิน การพนันไม่เล่นอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว ถือว่าได้เปรียบความผันแปรทางตัวเลข
5 ปีปลดหนี้ 5 ปีเก็บเงิน ถึงเวลาปฎิบัติจริงหนี้สินอันไม่ก่อให้เกิดประโยชน์แปดแสนกว่าใช้เวลาแค่ 3 ปีก็กลายเป็นศูนย์ แน่นอนมันมีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้มาช่วยสนับสนุน คิดดี ทำดี ระบบรักษาความปลอดภัยชั้นเยี่ยมของผมเริ่มสำแดงเดช และผลิดอกออกผลมาเป็นรายได้เสริม รสชาติชีวิตมันเป็นเยี่ยงนี้เอง การปราศจากหนี้สินมันช่างเป็นอะไรที่ช่างสุดจะบรรยายชนิดที่ว่าออกหน้าออกตา ลูกชายเรียนจบมหาลัยถือเป็นของแถมไปเลย
เงินเดือนสามหมื่นกว่าบาทโบนัสปีละสองครั้ง รายได้เสริมอีกเล็กน้อย สำหรับชายโสดที่ปราศจากหนี้สิ้นและใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ณ ตอนนั้น แผนที่ว่าจะเกษียณตอนอายุ 55 ปี จึงต้องปรับเปลี่ยนแผนใหม่ให้เร็วขึ้น ความรู้สึกเบื่อหน่ายกรุงเทพฯเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น ชีวิตพอมันมีทางให้เลือกความคิดมันก็เปลี่ยนไปด้วยเหมือนกัน เมื่อมีเงินก้อนใหญ่จากการเก็บออมนอนรออยู่ในธนาคาร ความอดทนเริ่มน้อยลงทุกที อยู่ไม่ไหวแล้วเมืองบางกอก เริ่มจดจ่อนับวันเวลา ถามว่าทำไมต้องเดือนเมษายน คำตอบคือโบนัสปลายปีจ่ายสิ้นเดือนมกราคมของทุกปี จะรับโบนัสแล้วออกเลยก็เกรงว่าจะเสียมารยาท ขอแบบสง่างามหน่อยก็แล้วกัน...
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."