ข้าวฟ่าง (Sorghum) Sorghum bciolor (L.) Moench

นิเวศวิทยา

ข้าวฟ่างเป็นพืชที่สามารถปรับตัวให้ทนทานต่อสภาพแวดล้อมได้หลายแบบ มีหลากหลายลักษณะทั้งทางด้านสันฐานวิทยาและสรีรวิทยา มีลักษณะเด่นที่สามารถต้านทานต่อสภาพแวดล้อมอันแห้งแล้งได้คือ ระบบรากลึก ใบมีไขเคลือบหนา สามารถชะงักการเจริญเติบโตในช่วงที่ขาดน้ำและมีการเจริญเติบโตต่อไปได้อีกเมื่อได้รับน้ำ เป็นพืชที่มีการสังเคราะห์ด้วยแสงแบบพืชซีสี่ (C4-Photosynthetic Pathway) มีทั้งสายพันธุ์ที่เป็นพืชวันสั้นและพืชวันยาว สามารถเจริญเติบโตได้ในสภาพอุณหภูมิต่างๆ แต่การติดเมล็ดต้องเกิดขึ้นในสภาพอุณหภูมิที่เหมาะสมด้วย ถ้าอุณหภูมิต่ำกว่า 12-15 องศาเซลเซียส จะไม่มีการติดเมล็ดเกิดขึ้น สามารถเจริญเติบโตในพื้นที่แห้งแล้งปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 400-600 มิลลิเมตรต่อปี ซึ่งข้าวโพดไม่สามารถเจริญเติบโตได้ นอกจากนี้ยังสามารถเจริญเติบโตได้ในดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ดินที่มีค่า pH ตั้งแต่ 5.0-8.5 และดินเค็มในระดับที่ข้าวโพดไม่สามารถเจริญเติบโตได้ (Stenhouse and Tippayaruk , 1996)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
การจำแนกข้าวฟ่าง
การใช้ประโยชน์
คุณค่าทางอาหาร
การขยายพันธุ์
นิเวศวิทยา
การเก็บเกี่ยว-การส่งออก