วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

ลิลิตพระลอ

(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)

ลิลิต

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73

พิศโฉม

492 พระลออด บ ได้ ขิกหัว
สองนาฎตกใจกลัว สดุ้ง
พระพักตรดุจดวงบัว บานร่อ กันนา
เผยม่านแพรพรรณวุ้ง ออกให้เห็นองค์ ฯ

493 สองเห็นโฉมเจ้าแผ่น ภูวดล
งามเงื่อนทินกรกล แว่นฟ้า
ลืมอายอ่อนลืมตน ตาต่อ พระนา
พิศ บ่ พรับโอ้อ้า เทพไส้ยาไฉน ฯ

494 ดำรงใจได้อ่อน อายซบ อยู่นา
สองบังคัลเคารพ กราบไหว้
โฉมสองชื่นตาสบ ใจราช แลนา
พิศพี่พิศน้องไท้ ท่านท้าวลืมตน ฯ

495 บัวทองเด็ดแต่น้ำ เอามา แลนา
แลว่าดวงดารา หยาดฟ้า
ฤๅจันทรจากเวหา หาพี่ พระเอย
เรียมเร่งคิดหน้าหน้า หนุ่มหน้าติดใจ ฯ

496 สองนาฎพิศราชรื้อ วางตา
จอมราชพิศพักตรา อ่อนไท้
บ วางเนตรเลยนา บานร่อ สองรา
สองนาฎไหว้แล้วไหว้ เล่าไหว้บทมาลย์ ฯ

497 นางโรยนางรื่นไหว้ พิศภู เบศร์เฮย
พิศอ่อนสองศรีตรู เตรียบเฝ้า
แลนางก็ลืมดู จอมราช
แลราชลืมดูเจ้า พี่น้องทั้งสอง ฯ

498 พิศไท้ไท้ว่าไท้ ทินกร
พิศอ่อนคือศศิธร แจ่มฟ้า
พิศดูอิ่มอกอร ใดดั่ง นี้นา
เดือนยแย้มแย้มหน้า ออกรื้อฉันใด ฯ

499 เพื่อนโรยวานช่วยตั้ง ตาดู หนึ่งรา
เราว่าพระเราตรู ยิ่งผู้
โฉมพระพี่มาชู งามเร่ง งามนา
ทุกเทพอันรอบรู้ แต่งท้าวทั้งสาม ฯ

500 พิศดูสิไป่ได้ วางตา
สามแผ่นภพฤๅหา ดุจได้
บุญเราบ่านี้นา นางรื่น กูเอย
เราจึงเห็นสามไท้ ธิราชผู้มีบุญ ฯ

501 สองนายเจ้าน้องอยู่ ไหนมา ดูรา
มาช่วยพิศพักตรา อยู่เกล้า
สุดใจบ่านี้นา เฉลิมโลกย์ แลเฮย
สามบพิตรพระเจ้า พี่น้องงามสม ฯ

ร่าย

502 สองนางชม บ มิวาย ส่วนสองนายผู้เชี่ยวชาญ ค่อยก้ม กรานเข้าไป นั่งแต่ไกลกราบบาท ไท้ธิราชสามกษัตริย์ ชรดัด นิ้วประนม บังคมเคารพราช ชมโฉมนาถทั้งสาม งามติดตา ติดใจ ในแผ่นดินใต้ฟ้า เห็นแต่พระเจ้าหล้า พี่น้องทั้งสาม บารนี ฯ

โคลง 4

503 งามยงงามยิ่งแม้ แมนมา แต่งฤๅ
โฉมระทวยทอตา แหล่งหล้า
สมนักบ่านี้นา สรบ่า นี้นา
สดกว่าสดโอ่อ้า อ่าโอ้เอาใจ ฯ

504 พี่เลี้ยงทั้งสี่ไหว้ สามกษัตริย์
เชิยบาทบงกชรัตน์ อยู่เกล้า
เสด็จยังผธมสวัสดิ์ ไสยาสน์ พระเอย
เยียวเหนื่อยพระองค์เจ้า พี่น้องทั้งสาม

505 พระลอลีลาศฟ้า ดินไหว
สองนาฎโดยเสด็จไตร แผ่นพื้น
สามกษัตริย์ทอดกรไกว เงยง่า งามนา
โฉมดุจเดือนดาวขึ้น ส่องฟ้าดินบน ฯ

506 นางโรยนางรื่นร้าง บทรัช
เช็ดบาททั้งสามกษัตริย์ ใส่เกล้า
เชิญเสด็จภิรมย์สวัสดิ์ ไสเยศ
สองอ่อนอเคื้อเฝ้า อยู่เพี้ยงสาวสวรรค์ ฯ

507 พี่เลี้ยงปิดม่านแล้ว รับขวัญ ท่านนา
ขวัญอ่อนอย่าไกลกัน กับไท้
ขวัญสองแม่คือวัลย์ เวียนรอบ พระนา
ขวัญราชคงคือไม้ มาศเกี้ยววัลย์กรอง ฯ

508 สองนางลาราชไหว้ บทมาลย์
ถึงนอกสองหับทวาร ท่านไว้
หับแล้วบ่ทันนาน ยังพี่ นายนา
นั่งแต่ไกลกามไหม้ สวาทเพี้ยงไฟฟอน ฯ

โคลง 2

509 รัญจวนสมรหมื่นกลั้น เพราะเพื่อภักดีหมั้น
จึ่งกลั้นใจคง ฯ

510 รู้อายองค์ยากแท้ ผิบ่รู้อายแล้
ง่ายพ้นประมาณ ฯ

511 เรือนสำราญอยู่เหล้น เร่งว่าร้ายแรงเต้น
โลดร้ายฤๅอาย ฯ

512 ทั้งหลายชี้กำด้น ทำ บ รู้รุกร้น
ฝ่ายร้ายฤๅแคลง ฯ