วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)
ลิลิต
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73
เล่าความฝัน
ร่าย
350 ข้าก็ซบหลับกับพระบาท พระลอราช ธ ก็ฝัน ทั้งนาย ขวัญนายแก้ว
หลับแล้วฝันต่างต่าง พ่างพระบาทยุคล ตนท้าว ธ ก็ตื่นตระบัด ดัดพี่เลี้ยงเจ้าหล้า
บอกฝันพลัน บ ช้า ช่วยแก้ความฝัน ฯ
โคลง 4
351 พี่ขวัญพี่แก้วพี่ ชวนกัน ฟังรา
เขือกล่อมกูกูฝัน ดั่งนี้
ฝันทรงสังวาลย์วรรณ นุชนาฎ นางงาม
สองอุรคะเกี้ยวกี้ ตื่นขึ้นขวัญหาย ฯ
352 น้องฝันเห็นกอดแก้ว กลอยใจ
ฝันว่าอ่อนเสด็จใน แท่นแก้ว
มะเมอตื่นหลงใหล หาอ่อน อวลนา
ฝันว่าน้องต้องแร้ว ราคหมั้นตรึงสมร ฯ
353 ฝันทรงภูษิตจ้า ใสสุทธิ์
พระเกศทัดธารบุษป์ กลิ่นฟุ้ง
ไปทิศอุไทยอุต ดมยิ่ง นั้นนา
ฝันว่าอ่อนเล่นถุ้ง ทั่วท้องสระศรี ฯ
354 หัตถ์ขวาฝันเคล้นดอก โกมล
กรกอดดอกจงกล ฝ่ายซ้าย
ตะเพียนหวั่นไหวชบ ชมช่อน ไส้นา
ลิงโลดพรวนทองหว้าย หว่างสร้อยสระศรี ฯ
ร่าย
355 สองนายทายฝันไท้ ท้าวธจะได้ดั่งจินดา พระราชาอย่าเศร้า
พรุ่งจักสมน้องเหน้า หน่อท้าวมีบุญ แลนา ฯ
โคลง 4
356 นายแก้วทูลกล่าวแก้ ความฝัน
ฝันราชชูชมจันทร์ แจ่มฟ้า
แขสองส่องแสงพรรณ ทั้งคู่ งามนา
พระจะสมน้องหน้า หนุ่มหน้าบัวสมร ฯ
357 นายขวัญฝันไท้ดุจ ศศิธร
สาวเทพทูลบทจร กึ่งเกล้า
ฝันพระชื่นชมอร ลุลาภ แลพ่อ
พระจะสมน้องเหน้า หน่อท้าวทันใจ ฯ
ร่าย
358 ในเมื่อข้าสองนาย ถวายซึ่งศุภนิมิต บพิตรหย่อน อารมณ์
ชมฝันสองพี่เลี้ยง ดุจดั่งสองเนื้อเกลี้ยง มากล่อมท้าว สว่างรมย์ ฯ
ร่าย
359 เอนดูอุดมดวงดอกไม้ สองเพื่อนไท้แพงกษัตริย์ เสด็จในรัตนบรรทม
ปรารมภ์ใจอ้างว้าง กรกอดอกไห้ช้าง เพื่อชู้ นานถึง ฯ
ร่าย
360 คิดคำนึง บ ลุ ทุเทาแก้มสร่ายเกศ สองเปนเทวษพิศวง หลงหาราชจะไจ้
ไห้ บ รู้กี่คาบ อาบไนยนามพุธารา โศกาดูร พิลาป ค่อยกระซาบคำเกลี้ยง
แก่พี่เลี้ยงทั้งสอง ความเผือปอง คลาศแคล้ว แม้ บ สมชู้แก้ว พรุ่งนี้เผือตาย ฯ
ร่าย
361 สองนางถวายบังคม ประนมยุคลนางนาฎ โลมสอง ราชธิดา ว่าสองพงาพระพี่
ใช่ที่พ้้นกำหนด เชิญค่อยงดอยู่ถ้า มิร้างนานจักช้า ชู้ท้าวมาสม แม่แล ฯ
โคลง 3
362 สองอย่าปรารมภ์กระสัล แม้มิวันพรุ่งเช้า
ลอราชจักเสด็จเต้า
สู่สร้อยสวนขวัญ ฯ
ร่าย
363 ฉันใดพี่จึ่งรู้ ผู้ใดใครมากล่าว ข่าวบพิตรเจ้าหล้า เร็วพี่บอกอย่าช้า
ท่านท้าวเสด็จมา แม่นฤๅ ฯ
