วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

ลิลิตพระลอ

(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)

ลิลิต

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73

ถึงด่าน

ร่าย

283 เมื่อนั้นท้าวไคลคลา ล่วงแดนนาแดนราษฎร์ สอง นายนาถนำทาง ธ วางเพศท้าวผู้มีบุญ ทำทรงขุนด่านแล้ว ทรงเสื้อผ้าหมวกแก้ว บ ให้เห็นองค์ ท่านนา ฯ

โคลง 2

284 เสด็จโดยด่านดงกว้าง ยลรอยคนรอยช้าง
กษัตริย์ด้วยเปนสาม ฯ

ร่าย

285 ตามสองนายนำนาถ ท้าว ธ ลีลาสคลาไคล เสด็จไป โดยอันดับ เอาทับทุกดำบล ดลทวารไพรที่อยู่ ชาวด่าน หมู่สำคัญ ชวนกันบอกโดย ธ สั่ง ทำกลดั่ง ธ สอน เห็นภูธร เสด็จพัก ชาวป่าทักไต่ถาม เข้าบอกนามชื่อเสียง ขุนด่าน เวียงมาเลียบด่าน แล้วท่านจะคืนไป เขาก็ไรเอาคำนัล บังคัลท้าว ธ ทุกคน ตำบลทวารไพรหั้น ถึงตำบลนั้นนั้น ท่านผ้าย บ หึง ฯ

ร่าย

286 ถึงแม่น้ำกาหลง ปลงช้างชิดติดฝั่ง นั่งสำราญรี่กัน แล้ว ธ ให้ฟันไม้ทำห่วง พ่วงเปนแพสรรพเสร็จ ธ ก็เสด็จข้าม แม่น้ำแล้วไส้ ให้ แผ้ว ที่ประทับ ดุจสำหรับขุนด่าน แล้ว ท่านเสด็จสรง สีเผ้าผงชำระ สระพระเกศเสร็จแล้ว ใจราชคิด แคล้วแคล้ว ถึงท่านไท้มารดา ท่านนา ฯ

โคลง 2

287 คิดปรานีออกไท้ รอยราชละห้อยไห้
ถึงลูกแล้ ณ หัว ลูกเอย ฯ

โคลง 4

288 เจ็บรักเจ็บจากช้ำ เจ็บเยียว ยากนา
เจ็บใคร่คืนหล้งเหลียว สู่หย้าว
เจ็บเพราะลูกมาเดียว แดนท่าน
เจ็บเร่งเจ็บองค์ท้าว ธิราชร้อนใจถึง ลูกฤๅ ฯ

289 เจ็บถึงบิตุราชแล้ว ถึงกู เล่านา
เจ็บอยู่คนเดียวดู ละห้อย
เจ็บเยียวราชศัตรู ดูหมิ่น แคลนนา
เจ็บเร่งเจ็บค้อยค้อย ชอบม้วยเมือมรณ์ ฯ

290 ร้อยชู้ฤๅเท่าเนื้อ เมียตน
เมียแล่พันฤๅดล แม่ได้
ทรงครรภ์คลอดเปนคน ฤๅง่าย เลยนา
เลี้ยงยากนักท้าวไท้ ธิราชผู้มีคุณ ฯ

291 อย่าไปพหน้าจัก คืนเมือ ฤๅพี่
หาสมเด็จบุญเหลือ เลิศไท้
จรทกจรเทิญเขือ วานช่วย ริรา
บาปสิ่งใดจำให้ ลูกร้อนใจถึง ฯ