วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)
ลิลิต
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73
พระลอฟั่นเฟือนยิ่งขึ้น
ร่าย
132 ท้าวธเปนหนักเล่ากว่าก่อน ดังเห็นสองอ่อนแก่ตา มาชักไท้ธสู่หย้าว
มาเชิญท้าว ธ สู่เรือน ใจท้าว ธ เฟือนฟฟั่น สั่นพระองทท้าว น้าวพระองค์ยยัน
ผันพระพักตร์บพิตร ไปยัง ทิศตวันออก เขาจึงบอกนาฎบุญเหลือ ธ รีบเมือยังลูกไท้
ไห้มาพลางรันทด สลดฤทัยพระองค์ ทรุดนั่งลงแลพระพักตร์ พระลอลักษณดิลก
ทาบตีอกร้องไห้ มือทุ่มทรวงไล้ไล้ ลูกแก้วกับตน แม่เอย ฯ
โคลง 4
133 เจ้าไข้ทุกข์แม่เพี้ยง ภูเขา ลูกเฮย
เจ้าเคลื่อนทุกข์บางเบา สว่างร้อน
มาเห็นพ่อเงียบเหงา หนักกว่า ก่อนนา
ทุกข์เร่งซ้อนเหลือซ้อน ยิ่งฟ้าทับแด ฯ
134 หญิงชายเหลือแหล่งหล้า ฤๅยล ยากนา
เห็นแต่เราสองคน คู่ม้วย
ฉันใดพ่อกับตน เปนดั่ง นี้นา
แม้พ่อตายตายด้วย พ่อแล้จอมใจ แม่เอย ฯ
135 นายขวัญนายแก้วเร่ง ขวนขวาย หนึ่งรา
หาหมู่หมอทั้งหลาย ทั่วหน้า
มาเร็วเร่งยาสาย สมรแม่ เร็วรา
เดิรด่วนอย่าได้ช้า ช่วยด้วยหัวใจ ฯ
136 หาสิ้นสบส่ำถ้วน มดหมอ
ทั้งแผ่นดินฤๅหลอ อยู่ได้
มาแก้พระเลืองลอ ฤๅเคลื่อน คลายเลย
พระแม่ไท้เห็นไท้ ลูกท้าวพิศวง ฯ
137 ท่านไท้ชุมถ้วนมิ่ง มนตรี ท่านนา
เผยม่านผายเสาวนีย์ ท่านพร้อง
สมเด็จปิ่นภูมี ศวรราช เรานา
ยา บหายไข้ข้อง สวาทแค้นคาใจ ฯ
138 ตรวจไตรหาหน้าหมู่ มดหมอ
ดีจะยังเหลือหลอ อยู่บ้าง
สิ่งใดจะพึงพอ คิดเร่ง คิดนา
ใดชอบทำอย่าร้าง เร่งเทิ้ญเร็วทำ ฯ