ปรัชญา อภิปรัชญา ญาณวิทยา จิตวิทยา ตรรกศาสตร์ >>
สุนทรียศาสตร์จีน
กวีที่ยิ่งใหญ่ได้บรรลุถึงเอกภาพแห่งทวินิยม
ตำราทางอักษรศาสตร์ อย่างเช่น The Poetic Exposition on Literature (Wen fu) โดย
Lu Ji (261-303) และเรื่อง The Literary Mind and the Carving of Dragons (Wenxin
diaolong, ca. 523) โดย Liu Xie (465-522)
ได้พูดถึงการเดินทางของจิตวิญญาณ(spirit journey)
ซึ่งจิตวิญญาณภายในของนักกวีท่องไปในโลกกว้าง การรวมเข้ากับธรรมชาตินั้นเป็นไปได้
เพราะเราต่างอยู่ภายในสนามพลังธรรมชาติของชี่ และด้วยเหตุดังนั้น
เราทั้งหลายจึงเกี่ยวเนื่องกับสิ่งต่างๆ
ในเชิงภววิทยา(ธรรมชาติของการดำรงอยู่)อย่างที่เป็นอยู่
โดยเหตุข้างต้น
ความเกี่ยวพันทางสุนทรียภาพหลักจึงเป็นความสัมพันธ์กันอันหนึ่งระหว่าง ตัวตน กับ
ธรรมชาติ หรือความสัมพันธ์ระหว่าง ภายใน กับ ภายนอก
ชาวจีนมองธรรมชาติในฐานะที่เป็นพลวัตที่ดำเนินไปอย่างไม่หยุดยั้งของการกระตุ้นและการตอบโต้ท่ามกลางสรรพสิ่ง
(an ongoing dynamic of stimulus and response among all things)
และมนุษย์ได้ถูกรวมเข้ามาอยู่ในกระบวนการอันนี้.
อารมณ์ความรู้สึกผุดขึ้นในเชิงปฏิกิริยาโต้ตอบกับสถานการณ์
และจากถ้อยคำของบทกวีในช่วงต้นๆ บทนำสำคัญของ the Book of Song (Shi jing) [first
century] (*), บทกวีต่างๆ ได้รับการมองในฐานะที่เป็นสุ้มเสียงหนึ่งของการตอบโต้นั้น
กวีนิพนธ์ได้รับการทึกทักว่า เป็นความสัมพันธ์ร่วมกันระหว่าง ฉาก [scene] (jing)
กับ การโต้ตอบทางอารมณ์ [emotional response] (qing),
และกวีที่ยิ่งใหญ่ได้บรรลุถึงเอกภาพทั้งสองนี้
(*) Shi Jing translated variously as the Classic of
Poetry, the Book of Songs or the Book of Odes, is the earliest existing
collection of Chinese poems. It comprises 305 poems, some possibly written as
early as 1000 BC. It forms part of the Five Classics (**).
(**) The Five Classics (traditional Chinese) is a corpus
of five ancient Chinese books used by Confucianism as the basis of studies.
According to tradition, they were compiled or edited by Confucius himself.
- Classic of Changes
- Classic of Poetry
- Classic of Rites
- Classic of History
- Spring and Autumn Annals
Classic of Changes
The Classic of Changes or the Book of Changes (Yi Jing), also known as the I
Ching.
Classic of Poetry
The Classic of Poetry or The Book of Odes (Shi Jing), made up of 305 poems
divided into 160 folk songs; 74 minor festal songs, traditionally sung at court
festivities; 31 major festal songs, sung at more solemn court ceremonies; and 40
hymns and eulogies, sung at sacrifices to gods and ancestral spirits of the
royal house. This book is traditionally credited as a compilation from
Confucius.
Classic of Rites
The Classic of Rites (Li Jì), social forms and ceremonies (also spelled Liki), a restoration of the original Lijing, lost in the third century B.C., describes ancient rites and court ceremonies.
Classic of History
The Classic of History (Shu Jing) is a collection of documents and speeches
alleged to have been written by rulers and officials of the early Zhou period
and before. It is possibly the oldest Chinese narrative, and may date from the
6th century B.C. It includes examples of early Chinese prose.
Spring and Autumn Annals
The Spring and Autumn Annals (Chun Qiu, also known as Lín Jing), a historical record of the state of Lu, Confucius's native state, from 1022 B.C. to 612 B.C. written (or edited) by Confucius, with implied condemnation of usurpations, murder, incest, etc.
Beyond the Five Classics
The Classic of Music (Yuè Jing) is sometimes referred to as the sixth classic, but was lost by the time of the Qin Dynasty. What remains now forms two of the Books in the Classic of Rites.
พิธีกรรมและดนตรี ในแนวคิดของขงจื่อ
ซุนซี: ความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีกับระเบียบแบบแผน เสี้ยวทง:
ผู้ปลดปล่อยดนตรีจากจริยศาสตร์ (ค.ศ.530)
สุนทรียศาสตร์ถูกครอบงำโดยชนชั้นสูง
วังเว่ย: งานจิตรกรรมจักต้องสอดคล้องกับ ป้ากัว หรือ
แผนผังจักรวาล
ซังฮี: แนวทางหลัก 6 ประการสำหรับการตัดสินจิตรกรรม
การสังเคราะห์ในราชวงศ์ซ้อง(the Song Synthesis)
เหมาเซตุง, หลู่ซิ่น: ศิลปะรับใช้การปฏิวัติ
มวลชนในฐานะที่เป็นวีรบุรุษต่างๆ ในภาพเขียน
การปฏิวัติวัฒนธรรม (the Cultural Revolution) ค.ศ.19661976
ปล่อยให้ดอกไม้ร้อยดอกเบ่งบาน โรงเรียนร้อยแห่งแข่งขัน
สุนทรียศาสตร์จีน (Chinese aesthetics)
นำมาจาก EAST ASIAN
AESTHETICS AND NATURE David Landis Barnhill
ศิลปะไม่ใช่การอธิบายเกี่ยวกับความจริงของผิวหน้า
กวีที่ยิ่งใหญ่ได้บรรลุถึงเอกภาพแห่งทวินิยม
มนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ
วัฒนธรรมมนุษย์จึงไม่แยกจากธรรมชาติ
สุนทรียศาสตร์ชาวจีนตั้งอยู่บนฐานความหมายที่สาม
(ความเป็นเอกภาพกับธรรมชาติ)
