จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ.
ภูจอมยุทธ.ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ธัมมปหังสนสูตร
เอวัง สวากขาโต ภิกขะเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
มะยา ธัมโม,
ธรรมอันเรากล่าวไว้ดีแล้วเป็นอย่างนี้,
อุตตาโน,
ชัดแจ้งเหมือนดุจหงายของที่คว่ำไว้
วิวะโฏ,
ชัดแจ้งเหมือนดุจเปิดออกแล้วของที่ปิดไว้
ปะกาสิโต
เป็นธรรมอันเราตถาคตประกาศก้องแล้ว
ฉินนะปิโลติโก เป็นธรรมหมดจด อันเราตถาคตได้เฉือน
ส่วนที่ไม่เป็นประโยชน์-ขี้ริ้วออกหมดแล้ว
เอวัง สวากขาเต โข ภิกขะเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อธรรมนี้เป็นธรรม
มะยา
ธัมเม, อันเรากล่าวไว้ดีแล้วอย่างนี้
อะลัง เอวะ,
ย่อมเป็นการสมควรแล้วนั่นเทียว,
สัทธาปัพพะชิเตนะ กุละปุตเตนะ
ที่กุลบุตรผู้บวชแล้วด้วยศรัทธา
วิริยัง อาระภิตุง, จะพึงปรารภความเพียร
กามัง ตะโจ จะ นะหารุ จะ ด้วยการธิษฐานจิตว่า แม้-หนัง เอ็น กระดูก
อัฏฐิ จะ
อะวะสิสสะตุ, จะเหลืออยู่หรือไม่ก็ตาม
สะรีเร อุปะสุสสะตุ มังสะโลหิตัง,
เนื้อและเลือดใน-สรีระนี้จะเหือดแห้งไปก็ตาม
ยันตัง ปุริสะถาเมนะ ประโยชน์ใดๆ
ปุริสะวิริเยนะ อันบุคคลจะพึงลุถึงได้ด้วยกำลัง
ปุริสะปะรักกะเมนะ ปัตตัพพัง, ด้วยความบากบั่นพากเพียร,
นะ ตัง อะปาปุณิตวา
ปุริสัสสะ ถ้ายังไม่บรรลุประโยชน์นั้นแล้ว, จักหยุด
วิริยัสสะ สัณฐานัง
ภะวิสสะตีติ, ความเพียรของตนเสียก่อน เป็นไม่มี ดังนี้
ทุกขัง ภิกขะเว กุสิโต วิหะระติ, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
คนผู้เกียจคร้าน
ย่อมอยู่อย่างเป็นทุกข์,
โวกิณโณ ปาปะเกหิ ระคนอยู่ด้วยการทำบาป ทำชั่วลามก
อะกุสะเลหิ ธัมเมหิ,
อันเป็นอกุศลธรรมทั้งหลาย,
มะหันตัญจะ สะทัตถัง ย่อมทำประโยชน์อันใหญ่หลวง
ปะริหาเปติ, ของตนให้เสื่อมลงด้วย
อารัทธะวิริโย จะ โข ภิกขะเว
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
สุขัง วิหะระติ, ผู้มีความเพียรอันปรารภแล้ว
ย่อมอยู่เป็นสุข,
ปะวิวิตโต ปาปะเกหิ - สงัดแล้วจากอกุศลธรรมอันบาปชั่วช้าลามก
อะกุสะเลหิ
ธัมเมหิ, ทั้งหลายด้วย,
มะหัญตัญจะ สะทัตถัง ปาริปูเรติ,
ย่อมยังประโยชน์อันใหญ่หลวง ของตนให้สำเร็จบริบูรณ์ด้วย,
นะ ภิกขะเว หีเนนะ อัคคัสสะ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การบรรลุธรรมอันเลิศ
ปัตติ โหติ, ด้วยการกระทำอันเลว ย่อมมีไม่ได้เลย,
อัคเคนะ จะ โข อัคคัสสะ
แต่การบรรลุธรรมอันเลิศ ด้วยการกระทำ
ปัตติ โหติ, อันเลิศ ย่อมมีได้แล,
มัณฑะเปยยะมิทัง ภิกขะเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้
พรัหมะจะริยัง,
น่าดื่มเหมือน-มัณฑะยอดโอชาแห่งโครส,
สัตถา สัมมุขีภูโต, ทั้งพระศาสดา
ก็อยู่เฉพาะหน้านี้แล้ว,
ตัสมาติหะ ภิกขะเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เพราะฉะนั้นเธอทั้งหลาย
วิริยัง อาระภะถะ, จงรีบเร่งบากบั่น
ปรารภความเพียรเถิด,
อัปปัตตายะ ปัตติยา, เพื่อการบรรลุถึงซึ่งธรรม
อันยังไม่บรรลุ,
อะนะธิคะตัสสะ อะธิคะมายะ, เพื่อการถึงซึ่งธรรม อันยังไม่ถึง,
อะสัจฉิกะตัสสะ สัจฉิกิริยายะ, เพื่อการทำให้แจ้งซึ่งธรรม อันยังไม่แจ้ง,
เอวัง โน อะยัง ตุมหากัง ปัพพัชชา, เมื่อเป็นอย่างนี้
บรรพชาของเราทั้งหลายนี้
เอวังกะตา อะวัญฌา ภะวิสสะติ, จักเป็นบรรพชาไม่ต่ำทราม
ไม่เป็นหมันเปล่า
สะผะลา สะอุทะระยา, แต่จักเป็นบรรพชาที่ดี มีผล มีกำไร
เยสัง มะ ปะริภุญชามะ จีวะระ- เราทั้งหลายบริโภคจีวร บิณฑบาต
ปิณฑะ
ปาตะเสนาสะนะ คิลานะ เสนาสะนะ และเภสัชของชนทั้งหลายเหล่าใด,
ปัจจะยะเภสัชชะ ปะริกขารัง,
เตสัง เต การา อัมเหสุ,
ในเราทั้งหลายด้วยการกระทำนั้นๆ
มะหัปผะลา ภะวิสสันติ -
จักเป็นการกระทำที่มีผลใหญ่ มีอานิสงส์
มะหานิสังสาติ, อันใหญ่หลวง ดังนี้
เอวัง หิ โว ภิกขะเว สิกขิตัพพัง, ภิกษุทั้งหลายเธอพึงสำเหนียกอย่างนี้แล,
อัตตัตถัง วา หิ ภิกขะเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อบุคคลมองเห็นอยู่
สัมปัสสะมาเนนะ, ซึ่งประโยชน์แห่งตนก็ตาม
อะละเมวะ อัปปะมาเทนะ
ก็ควรแล้วนั่นเทียว เพื่อยังประโยชน์แห่งตน
สัมปาเทตุง,
ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท,
ปะรัตถัง วา หิ ภิกขะเว ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เมื่อบุคคลมองเห็นอยู่
สัมปัสสะมาเนนะ, ซึ่งประโยชน์แห่งชนเหล่าอื่น ก็ตาม
อะละเมวะ อัปปะมาเทนะ ก็ควรแล้วนั่นเทียว เพื่อยังประโยชน์แห่งชน
สัมปาเทตุง,
เหล่าอื่น ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท,
อุภะยัตถัง วา หิ ภิกขะเว
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อบุคคลมองเห็นอยู่
สัมปัสสะมาเนนะ,
ซึ่งประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายแล้ว,
อะละเมวะ อัปปะมาเทนะ ก็ควรแล้วนั่นเทียว
สัมปาเทตุง, เพื่อยังประโยชน์ของทั้งสองฝ่าย
ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด,
อิติ. ด้วยประการะฉะนี้แล.
» ขันติกถา
