ฉัตตุปาหนวรรคที่ ๙

(วรรคว่าด้วยร่มและรองเท้า)

สิกขาบทที่ ๑๓ ฉัตตุปาหนวรรค

ปาจิตติยกัณฑ์

ห้ามเข้าบ้านโดยไม่ใช้ผ้ารัดหรือผ้าโอบ

นางภิกษุณีเข้าบ้าน ไม่มีผ้าสังกัจฉิกะ (ผ้ารัดหรือโอบที่ใช้ปิดตั้งแต่หลุมคอลงไป และตั้งแต่สะดือขึ้นมา).

มนุษย์พากันแกล้งชมโฉมต่าง ๆ.

พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบทว่า นางภิกษุณีไม่ใช้ผ้าสังกัจฉิกะ (ผ้ารัดหรือผ้าโอบ) เข้าบ้าน (กำหนดตั้งแต่เขตรั้วเข้าไป) ต้องปาจิตตีย์.

(หมายเหตุ : ปาจิตตีย์ของนางภิกษุณีทั้งหมดมี ๑๖๖ แต่แสดงไว้ในภิกขุนีวิภังค์นี้เพียง ๙๖ สิกขาบท แบ่งเป็น ๙ วรรค.

๗ วรรคแรก มีวรรคละ ๑๐ สิกขาบท.

๒ วรรคหลัง มีวรรคะ ๑๓ สิกขาบท. และได้นำปาจิตตีย์ของภิกษุมาใช้ ๗๐ สิกขาบท (๙๖+๗๐=๑๖๖) คือปาจิตตีย์ของภิกษุมี ๙๒ สิกขาบท นำออกเสีย ๒๒ สกขาบทเฉพาะที่ไม่จำเป็นสำหรับนางภิกษุณี.

๒๒ สิกขาบทที่ไม่ใช้แก่นางภิกษุณี คือ โอวาทวรรคที่ ๓ รวมหมดทั้งสิบสิกขาบท โภชนวรรคที่ ๕ เฉพาะสิกขาบทที่ ๓, ๕, ๖ และ ๙ รวม ๔ สิกขาบท : อเจลกวรรคที่ ๕ เฉพาะสิกขาบทที่ ๑;

สัปปาณกวรรคที่ ๗ เฉพาะสิกขาบทที่ ๔, ๕ และ ๗ รวม ๓ สิกขาบท:

รตนวรรคที่ ๙ เฉพาะสิกขาทที่ ๑, ๓, ๗ และ ๙ รวม ๔ สิกขาบท:

รวมทั้งสิ้น ๒๒ สิกขาบท, ท่านผู้ประสงค์จะทราบว่าสิกขาบทที่ไม่นำมาใช้สำหรับนางภิกษุณีตามที่ระบุไว้ ๒๒ สิกขาบทนี้ว่าด้วยเรื่องอะไรบ้าง

<< ย้อนกลับ || หน้าถัดไป >>

- ห้ามใช้ร่มใช้รองเท้า เว้นแต่จะไม่สบาย
- ห้ามไปด้วยยาน เว้นแต่ไม่สบาย
- ห้ามใช้ผ้าหยักรั้ง
- ห้ามใช้เครื่องประดับกายสำหรับหญิง
- ห้ามอาบน้ำหอมและน้ำมีสี
- ห้ามอาบน้ำด้วยแป้งงาอบ
- ห้ามให้นางภิกษุณีทาน้ำมันหรือนวด
- ห้ามให้ผู้อื่นทาน้ำมันหรือนวด
- ห้ามนั่งหน้าภิกษุโดยไม่บอกก่อน
- ห้ามถามปัญหาภิกษุโดยไม่ขอโอกาส
- ห้ามเข้าบ้านโดยไม่ใช้ผ้ารัดหรือผ้าโอบ

พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘