ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม

หอพระไตร

» พระวินัยปิฎก

» พระสุตตันตปิฎก

» พระอภิธรรมปิฎก

» พระสูตร

พระไตรปิฎกฉบับประชาชน

พระวินัยเล่มที่ ๓

ชื่อภิกขุนีวิภังค์ (เป็นวินัยปิฎก)

เสขิยกัณฑ์

ว่าด้วยวัตรและมารยาทที่ภิกษุณีจะต้องศึกษา

ในพระไตรปิฎกเรียกชื่อว่าเสขิยธรรม คือธรรมที่ต้องศึกษาของนางภิกษุณี คงมี ๗๕ ข้อ เหมือนของภิกษุ เป็นแต่ได้แสดงต้นเรื่องไว้ ๒ ข้อ ที่นางภิกษุณีพวก ๖ นุ่งห่มไม่เป็นปริมณฑล และถ่ายอุจจาระบ้าง ปัสสาวะบ้าง บ้วนเขฬะบ้าง ลงในน้ำ เป็นเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบทขึ้น ซึ่งมีฟ้องกันอยู่แล้วในข้อห้ามสำหรับภิกษุ.

<< ย้อนกลับ  ||  หน้าถัดไป  >>

ปาราชิกกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาราชิก ๘ สิกขาบท)
สัตตรสกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติสังฆาทิเสส ๑๗ สิกขาบท)
นิสสัคคิยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ สิกขาบท)
ปาจิตติยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาจิตตีย์ ที่ไม่ต้องสละสิ่งของ)
อันธการวรรคที่ ๒ (วรรคว่าด้วยเวลากลางคืน)
นัคควรรคที่ ๓ (วรรคว่าด้วยเรื่องเปลือยกาย)
ตุวัฏฏวรรคที่ ๔ (วรรคว่าด้วยการนอนร่วมกัน)
จิตตาคารวรรคที่ ๕ (วรรคว่าด้วยอาคารอันวิจิตร )
อารามวรรคที่ ๖ (วรรคว่าด้วยอาราม)
คัพภินีวรรคที่ ๗ (วรรคว่าด้วยหญิงมีครรภ์)
กุมารีภูตวรรคที่ ๘ (วรรคว่าด้วยหญิงสาวที่ยังไม่มีสามี)
ฉัตตุปาหนวรรคที่ ๙ (วรรคว่าด้วยร่มและรองเท้า)
ปาฏิเทสนียกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาฏิเทสนียะ๘ สิกขาบท)
เสขิยกัณฑ์ (ว่าด้วยวัตรและมารยาทที่ภิกษุณีจะต้องศึกษา)
อธิกรณสมถะ (ว่าด้วยธรรมสำหรับระงับอธิกรณ์ ๗ อย่าง)


พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย