ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
ชื่อภิกขุนีวิภังค์ (เป็นวินัยปิฎก)
อารามวรรคที่ ๖
(วรรคว่าด้วยอาราม)
- ห้ามเข้าไปในวัดที่มีภิกษุโดยไม่บอกล่วงหน้า
- ห้ามด่าหรือบริภาษภิกษุ
- ห้ามบริภาษภิกษุณีสงฆ์
- ห้ามฉันอีกเมื่อรับนิมนต์หรือเลิกฉันแล้ว
- ห้ามพูดกีดกันภิกษุณีอื่น
- ห้ามจำพรรษาในอาวาสที่ไม่มีภิกษุ
- ห้ามการขาดปวารณาในสงฆ์สองฝ่าย
- ห้ามการขาดรับโอวาทและการขาดการอยู่ร่วม
- ห้ามการขาดถามอุโบสถและการไปรับโอวาท
- ห้ามให้บุรุษบีบฝี ผ่าฝี เป็นต้น
ปาราชิกกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาราชิก ๘ สิกขาบท)
สัตตรสกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติสังฆาทิเสส ๑๗ สิกขาบท)
นิสสัคคิยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ สิกขาบท)
ปาจิตติยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาจิตตีย์ ที่ไม่ต้องสละสิ่งของ)
อันธการวรรคที่ ๒ (วรรคว่าด้วยเวลากลางคืน)
นัคควรรคที่ ๓ (วรรคว่าด้วยเรื่องเปลือยกาย)
ตุวัฏฏวรรคที่ ๔ (วรรคว่าด้วยการนอนร่วมกัน)
จิตตาคารวรรคที่ ๕ (วรรคว่าด้วยอาคารอันวิจิตร )
อารามวรรคที่ ๖
(วรรคว่าด้วยอาราม)
คัพภินีวรรคที่ ๗ (วรรคว่าด้วยหญิงมีครรภ์)
กุมารีภูตวรรคที่ ๘ (วรรคว่าด้วยหญิงสาวที่ยังไม่มีสามี)
ฉัตตุปาหนวรรคที่ ๙ (วรรคว่าด้วยร่มและรองเท้า)
ปาฏิเทสนียกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาฏิเทสนียะ๘ สิกขาบท)
เสขิยกัณฑ์ (ว่าด้วยวัตรและมารยาทที่ภิกษุณีจะต้องศึกษา)
อธิกรณสมถะ (ว่าด้วยธรรมสำหรับระงับอธิกรณ์ ๗ อย่าง)
พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
