อันธการวรรคที่ ๒

(วรรคว่าด้วยเวลากลางคืน)

สิกขาบทที่ ๗ อันธการวรรค

ปาจิตติยกัณฑ์

ห้ามปูลาดที่นอนในบ้านโดยไม่บอกเจ้าของบ้าน

นางภิกษุณีหลายรูปเดินทางไปสู่กรุงสาวัตถี ในระหว่างทางแวะขออาศัยพักกับสกุลพราหมณ์แห่งหนึ่ง.

นางพราหมณีขอให้รอจนกว่าพราหมณ์ผู้สามีจะกลับมา. นางภิกษุณีก็ปูลาดที่นอน ด้วยคิดว่าจะรอแล้วนั่งบ้าง นอนบ้าง.

พราหมณ์นั้นมาในเวลากลางคืน ถาม ทราบความแล้ว สั่งให้ไล่ออกไป.

พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบท ปรับอาบัติปาจิตตีย์แก่นางภิกษุณีผู้เข้าสู่สกุลในเวลาวิกาล ไม่บอกเจ้าของบ้านก่อนปูลาด หรือใช้ให้ปูลาดที่นอนแล้วนั่งหรือนอน.

<< ย้อนกลับ || หน้าถัดไป >>

- ห้ามยืนหรือสนทนาสองต่อสองกับบุรุษในที่มืด
- ห้ามยืนหรือสนทนาสองต่อสองกับบุรุษในที่ลับ
- ห้ามยืนหรือสนทนาสองต่อสองกับบุรุษในที่แจ้ง
- ห้ามทำเช่นนั้นในที่อื่นอีก
- ห้ามเข้าบ้านผู้อื่นแล้วเวลากลับไม่บอกลา
- ห้ามนั่งนอนบนอาสนะโดยไม่บอกเจ้าของบ้านก่อน
- ห้ามปูลาดที่นอนในบ้านโดยไม่บอกเจ้าของบ้าน
- ห้ามติเตียนผู้อื่นไม่ตรงกับที่ฟังมา
- ห้ามสาปแช่งด้วยเรื่องนรกหรือพรหมจรรย์
- ห้ามทำร้ายตัวเองแล้วร้องไห้

พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘