ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
โดย สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
บัณฑิตย่อมฝึกตน
บัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตน ก็ฝึกตนที่เกิดมานี่แหละ น้ำที่มีอยู่ในโลก จะเป็นน้ำฝน
น้ำแม่น้ำลำคลอง ก็เป็นสิ่งที่มีอยู่ในโลก
ก็ให้ประโยชน์ตามที่น้ำจะพึงให้ประโยชน์ได้ ต้นไม้ที่เกิดอยู่ในป่าก็ให้ประโยชน์
ตามที่ต้นไม้นั้นจะพึงให้ได้ จะนำมาทำเป็นลูกศร
หรือนำมาสร้างเป็นบ้านเป็นเรือนเป็นต้น
ก็ต้องตัดมาถากมาไสมาปรับปรุงให้เป็นเครื่องไม้นั้นๆ
ตนเองของทุกๆ คนก็เกิดมาในโลก ก็จะต้องฝึกเหมือนกัน
ก็เหมือนอย่างต้นไม้ที่เกิดมาในโลก น้ำที่มีอยู่ในโลก
ตนเองก็เป็นสิ่งหนึ่งที่เกิดมาในโลก มีอยู่ในโลก หากว่าจะปล่อยไปตามธรรมชาติ
ก็ย่อมจะใช้ประโยชน์ตามที่ต้องการ ที่ให้บังเกิดความสุขต่างๆ ได้ยาก
เช่นน้ำถ้าหากว่าปล่อยไปตามธรรมชาติไม่มีการจัดไขน้ำเป็นต้น หรือระบายน้ำเป็นต้น
ระบายเข้าตามที่ต้องการ ระบายออกน้ำที่ไม่ต้องการ
ไม่ทำเขื่อนทำสระทำบ่อสำหรับขังน้ำไว้ใช้สอย สำหรับหาน้ำ สำหรับใช้
ก็ไม่สามารถที่จะได้น้ำมาใช้ประโยชน์ตามที่ต้องการ ไม้ก็เหมือนกัน
ถ้าปล่อยให้อยู่ในป่า หรือตัดมาก็ไม่ถากไม่ไส ไม่มาดัดไม่มาทำต่างๆ
ก็จะมาใช้เป็นลูกศร ใช้มาประกอบเป็นบ้านเป็นเรือนเป็นโต๊ะตู้อะไรเป็นต้น ก็ไม่ได้
ตนเองก็เหมือนกัน ก็เกิดมาในโลกเหมือนอย่างต้นไม้ น้ำเป็นต้น
เป็นสิ่งที่มีอยู่ในโลกนี่แหละ
ถ้าไม่ฝึกก็ไม่สามารถจะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ตามที่ต้องการได้
จึงต้องมีการฝึกตั้งแต่เกิดมา มีการหัดให้รู้จักบริโภค ให้รู้จักที่จะนั่ง
จะเดิน จะวิ่ง จะนอน และหัดทำสิ่งต่างๆ หัดเล่าเรียนเขียนอ่าน
ให้มือเขียนหนังสือได้ อ่านหนังสือได้ รู้ภาษาที่พูด ก็ต้องฝึกมาทั้งนั้น
และแม้ร่างกายนี้เองร่างกายส่วนที่ฝึกย่อมทำงานตามที่ฝึกได้
ร่างกายส่วนที่ไม่ฝึกทำไม่ได้ เช่นว่าฝึกมือขวาให้เขียนหนังสือ
ก็ใช้มือขวาเขียนหนังสือได้ แต่มือซ้ายไม่ได้ฝึกให้เขียนหนังสือก็เขียนไม่ได้
ที่แม้แต่อวัยวะร่างกายเองก็เหมือนกัน เมื่อฝึกจึงทำได้ ถ้าไม่ฝึกก็ทำไม่ได้
ในงานช่างต่างๆ ที่ใช้ร่างกาย เช่นว่าช่างไสไม้เป็นต้น ก็ต้องหัดไสถึงจะไสได้
ถ้าไม่หัดก็ไสไม้ให้ดีไม่ได้ การที่บุคคลเดินได้วิ่งได้นั่งได้นอนได้ตามต้องการ
ก็เพราะฝึกมาตั้งแต่เด็ก ถ้าไม่ฝึกเลยปล่อยให้นอนอยู่อย่างนั้น
ก็ยากที่จะนั่งคล่องเดินคล่องทำอะไรคล่องเหมือนอย่างที่ฝึกได้
บัณฑิตย่อมฝึกตน
จิตแม้เป็นธาตรู้ก็ต้องฝึก
กุศล กิจของคนฉลาด
กุศลมูล อกุศลมูล
อานาปานสติขั้นระงับกายสังขาร
กายสังขาร
บัณฑิตย่อมฝึกตน
จิตแม้เป็นธาตรู้ก็ต้องฝึก
กุศล กิจของคนฉลาด
กุศลมูล อกุศลมูล
อานาปานสติขั้นระงับกายสังขาร
กายสังขาร