วิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา >>

ชีวิตและพันธุกรรมกำหนดของความเป็นมนุษย์

ปิแอร์ ลุยกิ ลุยสิ, มหาวิทยาลัยโรมา อิตาลี

สัตว์เซลล์เดียวขั้นพื้นฐานธรรมดา

ในกรณีของสัตว์เซลล์เดียวขั้นพื้นฐานธรรมดา ปรากฏการณ์วิทยาของสิ่งที่เกิดขึ้นได้แสดงออกเป็นแผนภูมิ โดยจุดดำแต่ละจุดแสดงถึงสารประกอบเคมี ชนิดหนึ่งๆ เส้นเชื่อมแต่ละเส้นแสดงถึงปฏิกิริยาเคมี ซึ่งในแต่ละปฏิกิริยาจะถูกกระตุ้น หรือเร่งเร้าด้วยโปรตีนโมเลกุลใหญ่จำเพาะ (เอนไซม์) สิ่งที่เราเห็นคือระบบเครือข่ายสามมิติที่ซับซ้อน ถึงที่สุดระบบหนึ่ง ทุกๆจุดในระบบนี้ถูกเชื่อมโยง หรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับจุดอื่นๆเป็นวงจรต่อเนื่อง การรบกวนจุดใดจุดหนึ่งในระบบจะส่งผลต่อทั้งระบบ

ในสถานการณ์เชิงซ้อนในระดับนี้เกิดกว่าที่การรับรู้ของเราจะทำความเข้าใจได้หมด ว่าสารประกอบนับพันกำลังทำปฏิกิริยาซึ่งกันและกันในหลากมิติในเวลาเดียวกัน ดังนั้นเพื่อที่เราจะลอง “ศึกษา” เราจะจำลองระบบที่ซับซ้อนน้อยลงเป็นไดอะแกรมดังรูปที่สอง ซึ่งแม้ว่าอาจจะดูหยาบ แต่ก็ยังรักษาปรากฏการณ์ของทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตในเซลล์ไว้

การทำงานของเซลล์ที่เป็นระบบเปิด ลักษณะที่สำคัญคือ “ขอบเขต” ของเซลล์ซึ่งสร้างขึ้นโดยระบบเครือข่ายภายในเซลล์ (ขอบเขตซึ่งสร้างด้วย “ตนเอง”) ผลของปฏิกิริยาในเซลล์ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ในระบบที่สมดุล สารทุกอย่างที่สูญหายไปจะถูกสร้างชดเชยโดยกระบวนการภายในขอบเขตนี้เสมอ พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ เซลล์ (ในที่นี้คือ “ชีวิต”) ก็คือโรงงานที่มีระบบประคับประคองตนเองนั่นเอง

มีผนังเซลล์ที่มีคุณสมบัติยอมให้สารบางอย่างผ่านเข้าออกได้ (semi-permeable membrane) ผนังนี้เองที่แบ่งแยกโลกภายนอกจากโลกภายในเซลล์ ปฏิกิริยาอันซับซ้อน มากมายในเซลล์สร้าง สารประกอบภายในเซลล์ซึ่งบางอย่างถูกส่งข้างนอก (ในไดอะแกรมแสดง แค่ตัวอย่างเพื่อความชัดเจน) เราจะพูดถึงปฏิกิริยากับโลกภายนอกภายหลัง

สัตว์เซลล์เดียวขั้นพื้นฐานธรรมดา
การผุดกำเนิด
ระบบจัดการตนเอง
ระบบอัตตกำเนิด
การไร้ซึ่งจุดจำเพาะเจาะจงหรือศูนย์กลางแห่งชีวิต
การรับรู้
วิถีภายในตัวเองของการรู้ตัว
ทฤษฏีวิวัฒนาการของดาร์วินสู่ยุคพันธกรรมมนุษย์
ภาพรวมและอนาคตที่กำลังผุดกำเนิด
พันธุกรรมของมนุษย์จะส่งผลอะไรกับเรา