4. การเล่นโปถั่ว หรือกำถั่ว

เดิมเป็นการพนันของชาวจีนที่มาจากเมืองจีน วิธีแทงและการใช้เงินเช่นเดียวกับโปกำ และโปปั่น มีแตกต่างกันบ้างก็แต่อุปกรณ์เล่นและวิธีการเล่น

อุปกรณ์ที่ใช้เล่น ถั่ว เบี้ย เม็ดมะขาม เม็ดกระดุม ลูกปัด หรืออย่างอื่นที่ใกล้เคียงกัน จำนวน 120 – 300 เม็ด และโครงว่าว หรือไม้เล็กเป็นเส้นยาว หรือแผงวาดขึ้นแทน เพื่อเป็นเครื่องหมายสำหรับวางเงินเดิมพัน

วิธีเล่น

ผู้จัดให้มีการเล่นจะกอบเอาเม็ดถั่วหรืออย่างอื่นที่พนันไว้ข้างหน้าตนจำนวนประมาณพอสมควร (มากพอที่จะให้ผู้เล่นกะไม่ถูก) แล้วให้ผู้เล่นแทงตามวิธีการต่างๆ จนเรียบร้อย จึงแจงต่อหน้าผู้เล่นทีละ 4 เม็ด จนกองสุดท้ายถือเป็นการตัดสิน เช่น กองสุดท้ายเป็น 1 ก็ถือว่าออกประตู 1 เป็นต้น

การแทงโปกำ โปปั่น และถั่ว มีวิธีการเล่น 8 ชนิดด้วยกัน คือ

แทงอย่างทั่วไป เช่นเดียวกับการแทงอ๋อ แต่เจ้ามือจ่ายให้ 1 – 2 เท่า
แทงอ๋อ คือ การแทงมุ่งถูกเพียงประตูเดียว เสีย 3 ประตู
แทงเลี่ยม หรือแทงเหลี่ยม คือ การแทงทับเส้น โดยการแทงประตูหนึ่งแต่เผื่อเอาตัวรอดอีกประตูหนึ่ง
แทงเหม็ง คือ แทงมุ่งถูกประตูเดียว เผื่อเอาตัวรอดซ้ายกับขวา) 2 ประตู ยอมให้เสีย ณ ประตูตรงข้าม
แทงชั้ว ขั้ว หรือขาย คล้ายกับแทงเหม็ง ผิดกันตรงที่จะยอมให้เจ้ามือกินขวาหรือซ้ายเพียงประตูเดียว
แทงกั๊ก คือ แทงเผื่อถูก 2 ประตู และเผื่อเสีย 2 ประตู
แทงถ่อ คล้ายกับแทงกั๊ก คือ แทงเผื่อถูก 2 ประตู และเผื่อเสีย 2 ประตู
แทงตั๋ว คล้ายกับแทงเลี่ยม เหม็ง และขั้ว) ผิดแต่การแทงตั๋วลูกค้าได้เปรียบตรงแทงถูกได้ 2 เท่า การเสียเพิ่มอีก 1 เท่า เป็น 2 ประตู คือตรงที่วางเงินเป็นประตูถูก ตรงข้ามเจ๊ากันและ 2 ข้างเป็นเสีย