ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
นิยาย-เรื่องสั้น
ผมเกือบได้เป็น นักแต่งเพลงชื่อดังเสียแล้ว
เรื่องสั้น : ภูเกรียงไกร หน่อรักมิตร : เขียน
» บทน้ำจิ้ม
» อดีตว่าที่นักแต่งเพลง
» ก้าวที่ไม่กล้า
» ก้าวที่ไม่กลัว
» บทเพลงในถังขยะ
» แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์
» ถึงที่หมาย
» เพลงแรก
» เพลงสุดท้าย
บทเพลงในถังขยะ
เพลงที่เคยส่งไปนำเสนอค่ายเพลงต่างๆทั่วประเทศ ช่วงท้ายๆ ทั้งอัลบั้ม 10 เพลงรวด เท่าที่คุ้ยเจอในถังขยะชีวิต
เพลงปีกหัก
โอ้ยอดรักฉันกลับมาด้วยใจแหลกราญ
จากไปนานให้เธอรอและคอยฉันมา
ฉันสุดละอายสิ้นเชิงชายแสนขายหน้า
กลับมาหาอย่างผู้แพ้เหมือนคนโซที่หลงทาง
โปรดช่วยซับหยาดน้ำตาของคนพ่ายรัก
ให้พิงพักเพื่อบรรเทาให้รอยแผลจาง
ฉันปวดเหลือเกินอย่างเมินหนีอย่าทิ้งห่าง
ช่วยชะล้างความเจ็บนั้นฉันกลัวมันจะเรื้องรัง
สุดที่รักกอดฉันไว้ให้แน่นเถิดหนา
อย่ารอช้าช่วยเยียวยาถ่ายเทพลัง
โอ้ย...เจ็บหัวใจปวดทั้งใจไร้กำลัง
หากชิงชังโปรดสังหารให้วายปรานแนบตักเธอ.
เพลงเมื่อสายลมหวล
ผ่านไปแล้วผ่านไปกลับสายลม
ใยโง่งมไม่เชยชมรักที่พัดผ่าน
พลาดคราวนี้อีกทีโถ...คงนาน
รอขึ้นคานโดดเดี่ยวเปลี่ยวหัวใจ
เธอควรมองหา...หาใครสักคน
อย่าปล่อยให้พ้นจนเลยล้นวัย
ดังชมไม้งามเมื่อยามร้างใบ
ประตูหัวใจแง้มไว้เถิดหนา
เจ็บเพียงครั้งอย่ากลัวไม่ถึงตาย
ยังไม่สายอย่าอายลองรักดูสักครา
เปลี่ยนความคิดมากความเสียเวลา
มาเถิดหนาอย่ารอโรยเฉาตาย
เมื่อยามลมหวลเธอควรคิดดู
เริ่มต้นเรียนรู้แล้วลองท้าทาย
ต้องมีไว้คนคู่เคียงข้างกาย
พลาดไปเสียดายเหมือนที่ผ่านมา.
เพลงโหยหา
ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
ใจฉันเผลอร้องหา
ปวดร้าวทุกช่วงเวลา
เหลียวค้นหาแต่เงาเธอ
จดจำถ้อยคำครั้งก่อน
หลอกหลอนใจเสมอ
เงาฉันคิดว่าเป็นเธอ
บางครั้งเพ้อในฝัน
อยากให้โลกนี้แคบลง
เพราะฉันคงจะมีวันนั้น
วันที่เธอและฉัน
พบกันด้วยความบังเอิญ
เพลงจากหัวใจที่จมน้ำตา
ก่อนนั้นฉันยังเด็กนัก
ฉันมักซุกซนเรื่อยไป
ทุกๆสิ่งที่ฝันใฝ
ต้องร้องไห้จึงได้มา
ดอกไม้กำไลเครื่องบิน
ลูกหินลูกอมลูกปลา
ฉันแลกกับหยดน้ำตา
ก็เพราะว่ามันง่ายดาย
แต่วันนี้ร้องไห้
ปวดใจเจียนสลาย
น้ำตาไม่ขาดสาย
สิ้นยางอายเพ้อรำพัน
ความรักความเข้าใจที่ดี
เพียงเท่านี้ที่ใจใฝ่ฝัน
ขอร้องร่ำเจ็บช้ำจาบัลย์
เศษเสี้ยวบันให้เถิดหนา
และคงยังร้องหนัก
กับรักที่ไขว่คว้า
เสี้ยวใจน้อยหนึ่งปรารถนา
ขอแลกน้ำตาฉันล้างเท้าเธอ.
เพลงปรารถนา
ความรักเอย
อย่าลาเลยลับไกล
หยุดก่อนได้ไหม
คนเหงาใจอย่าฉันปรารถนา
มารู้จัก
มาทายทักสักครา
ได้โปรดเถิดหนา
ขอเวลาให้ฉันชั่วอึดใจ
เพียงสัมผัสนุ่มละมุน
เพียงไออุ่นอุ่นละไม
เพียงรับรู้และเข้าใจ
ว่าความนัยนั้นเหมือนเธอ
เพียงร้องวอน
ก่อนจากจรมิเจอ
ได้ยินคำเพ้อ
หวังว่าเธอจะหยุดคอย.
เพลงสุดคืบที่ฟากฟ้า
ใกล้ ใกล้กันแค่นี้เหมือนไกล
อยู่ห่างกันแค่ไหนเหมือนใกล้
เมื่อสบตากับเธอครั้งใด
สะท้านทรวงใน...โอ้ใจเจ็บช้ำขื่นขม
เมื่อเธอลอยบนฟ้า...นั้นงาม
ให้คนทรามอย่างฉันชื่นชม
หากปวดร้าวจะทนระทม
ยอมฝืนใจข่มไม่อาจให้ร้ายป้ายเธอ
ผู้ต้อยต่ำอย่างฉันรู้ตัว
ไม่เมามัวแอบหวังรั้งเธอ
สุขในฝันกอดจันทร์ละเมอ
คืบเดียวเธอ...ห่างกันแสนไกล
อยากบอกเธอว่ารัก รัก รัก
อยากบอกเธอว่ารัก...ล้นใจ
สุดฟากฟ้าสุดมือเอื้อมไป
โถ...เหมือนใกล้...เป็นไปไม่ได้เลย.
เพลงทางเสือผ่าน
ปิดดวงตาที่มันรกร้าง
เก็บอำพรางความช้ำหมองหม่น
ซ่อนดวงตาที่มันทุกทน
อย่ากังวลหนทางยังอีกไกล
เมื่อมีดาวอยู่เต็มท้องฟ้า
อย่ามัวมาเศร้าโศกเสียใจ
เอื้อมมือคว้าสองขาก้าวไป
ไม่เป็นไรล้มลุกอีกหน
ชีวิตต้องสู้ท้าทาย
ตะเกียกตะกายปีนป่ายดิ้นรน
มีไหมใครกันหลุดพ้น
กังวลให้มันวุ่นวาย
หากรีรอโชคชะตาล้าหลัง
จะเปรียบดังรอวันชีพวาย
ชาติเสือไม่เคยทิ้งลาย
เจ็บเจียนตายไม่ยอมอดโซ.
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."