กัณฑ์ที่ 11(มหาราช)

       "กัณฑ์ที่สิบเอ็ด"      กุมารเสด็จ      ผ่านพงพนา      เข้าดงพงรก      ตามแต่ชูชก
เงิ่นงกบัญชา      โพล้เพล้เวลา      ปินขึ้นพฤกษา      เฒ่าผูกเปลนอน
       สองกุมารา      นอนโคนรุกขา      โอ้อนาทร      รุกขเทวดา
สงสารนักหนา      ทั้งนางอัปสร      แปลงองค์อรชร      เป็นพระเวสสันดร      กับนางมัทรี
       ให้ความอบอุ่น      กับสองดรุณ      ตลอดราตรี      ดังบิดรมารดา      ติดตามรักษา
อารมย์สุนทรีย์      กุมารกุมารี      นอนในพงพี      สบายพระทัย
       หลายวันผันผ่าน      พ้นแดนกันดาร      ย่านดงพงไพร      ถึงทางสองแพร่ง
เทพท้องถิ่นแสร้ง      ดลจิตดลใจ      ชูชกตรงไป      ถิ่นท้าวสัญชัย      นครสีพี
       เจ้ากรุงสัญชัย      ทรงสุบินไป      ว่าในธรณี     ณ พระโรงทอง     ในมือทั้งสอง
ชายคล่องคดี     นำจงกลนี      ถวายพระภูมี      ทัดเหนือพระกรรณ
       โหรทำนายว่า      พระวงศ์พงศา      ที่พรากจากพลัน      จะมาสู่สมภาร      ในไม่ช้านาน
สบศานต์สุขสันต์      ฝ่ายองค์ราชัน       ฟังทรงงงงัน      ไม่คิดอะไร
       ต่อมาชูชก      เงิ่นเงิ่นงกงก      มาในเวียงชัย      พระให้ซักถาม      ขั้นตอนต่อความ
ถึงความเป็นไป      ว่าท้าวองค์ไท      มอบสองดนัย      ให้แก่พราหมณ์ชรา
       พระจึงไถ่หลาน      จากเฒ่าสาธารณ์      ตามตีราคา      แล้วจัดพิธี      สมโภชชาลี
กับแก้วกัณหา      บายศรีมีมา      รับขวัญกุมารา      ตามประเพณี
       ฝ่ายพระกุมาร      เล่าเรื่องกันดาร      ในพนาลี      อัยกาฟังศัพท์      สั่งให้ไปรับ
กลับเข้าธานี      ตระเตรียมโยธี      คชาพาชี      พร้อมหน้าพระลาน
       ฝ่ายตาชูชก      วิเสทสั่งยก      อย่างยอดอาหาร      เคยมังสวิรัต      คราวนี้ถนัด
ยิ่งภัตตราคาร       นั่งรับประทาน      มากเกินประมาณ      ไม่นานนั่งตาย
       พระจัดการศพ      หาญาติมาพบ      รับทรัพย์ทั้งหลาย      เป็นคนไร้ญาติ     ดูน่าอนาถ
ชะชาติเชื้อชาย      ความโลภทำลาย      ขุนนางคุณนาย      นำอนิจจัง
       สัญชัยจอมราช      ผุสดีนางนาถ      สองหลานตามหลัง      ยกจตุรงค์      มุ่งลัดตัดตรง
เข้าวงเขาวังกต์      ผ่านดงเต็งรัง      ประดาประดัง      มุ่งบรรณศาลา
        จบมหาราช      สองพระหน่อนาถ      พ้นทาสพราหมณ์ชรา      พิณพาทย์ทำเพลง
"กราวนอก" ครื้นเครง    ยกทัพโยธา   "หกสิบเก้าคาถา"    ยกเครื่องกัณฑ์มา    บูชาพระธรรม์