กัณฑ์ที่ 6 (จุลพน)

กาพย์ยานี

          เทศน์ธรรม์ "กัณฑ์ที่หก"
"จุลพน" ด้นเดินไพร
          พบพรานเจตบุตร
เล่าความตามประสงค์
          ราชสารท่านเอาใส่
แท้จริงพริกขิงปวง
          ที่สุดเจตบุตรเชื่อ
พาไปชี้ให้ชม
          พรรณาถึงอาศรม
พืชผลก็ล้นหลาม
          พรรณไม้ที่ไพรพฤกษ์
เกดกุ่มเป็นพุ่มพวง
          สระโบกขรณี
บัวขาวพราวอำไพ
          บัวหลวงดอกดวงดาษ
มัจฉาในวารี
          กระดี่ชะโดดุก
นกเพลินเหินเวหา
          ชี้ทางหว่างภูผา
จุลพนดั้นด้นพง
          สนุก"เพลงคุกพาทย์"
เหน่งโหน่งอยู่โฉงเฉง
          "สามสิบห้าคาถา"ถ้วน
พระกลับคนรับกัณฑ์

เริ่มเข้ารกอกหวั่นไหว
ไปถึงด่านผ่านเข้าพง
ตระเวนจุดประจำดง
คงพราหมณ์ทูตพูดคำลวง
ลำไม้ไผ่ภายในกลวง
ตวงใส่ถุงมุ่งไพรพนม
ว่าหน่อเนื้อพราหมณ์อุดม
คันธมาทน์ผงาดงาม
น่ารื่นรมย์วนาราม
ชมพู่หว้าพุทราดง
แลพันลึกสูงระหง
ตรงถัดสนแถวต้นไทร
มีดอกบัวออกไสว
ใกล้บัวแดงแซงดูดี
สวยสะอาดเสริมสระศรี
มีมากมายกลายกลายมา
ช่างชุมชุกชุกธารา
น่าชื่นชมดื่นแดนดง
ชูชกฝ่าป่าระหง
จบลงพลันปี่พาทย์บรรเลง
แกร่งฉกาจฟังน่าเกรง
ครื้นเครงงานการเทศน์ธรรม์
เจ้าภาพง่วนถวายภัณฑ์
ต่อไปจะเข้าประจำ