วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

มหาชาติธรรมเทศน์
(ฉบับเมืองเพชร ร่ายโดย:   ชำนาญ นิลสุข)

กัณฑ์ที่ 1 กัณฑ์ที่ 2 กัณฑ์ที่ 3 กัณฑ์ที่ 4 กัณฑ์ที่ 5 กัณฑ์ที่ 6 กัณฑ์ที่ 7 กัณฑ์ที่ 8  กัณฑ์ที่ 9  กัณฑ์ที่ 10 กัณฑ์ที่ 11  กัณฑ์ที่ 12  กัณฑ์ที่ 13

กัณฑ์ที่ 1 (ทศพร)

(กาพย์ฉบัง)

กัณฑ์เริ่มจับเรื่องจำรูญ ของพรจากองค์อำมรินทร์           นามกัณฑ์ "ทศพร" โสภิน ประทานพรสิบประการ           เช่นเป็นมเหสีภูบาล นามนาง "ผุสดี" ศรีไผท           เนตรดำเกศดำอำไพ ขนงก่งรับขลับมัน            คราที่พระนางมีครรภ์ ราบเรียบมิใหญ่ใครยล            แม้มีบุตรไซร้ให้ดล กับสาวโสดสดงดงาม           ขอมีโอรสรุ่งนาม ทำทานประเสริฐเลิศเลอ           อนึ่งโทษใดใครเจอ ประหารชีวิตปลิดปลง           ให้ปล่อยได้ดังจำนง คำรบ "ทศพร" ประทาน            จบกัณฑ์พิณพาทย์พร้อมภาร บรรเลงเพลงรื่นจำเรียง           จึงเจ้าของกัณฑ์คลานเคียง ประเคนเครื่องกัณฑ์ใด           "สิบเก้าคาถา" ทันใจ ขึ้นธรรมาสน์นะโมทันที

เทพีเพ็ดทูล    สาระสุรินทร์     สีพีราชฐาน     ผิงพรรณผ่องใส   อุทรถรรณพ์   ถันเต่งตึงกล   เขตนิคมคาม   ถูกทัณฑ์ท้าวเธอ   ของสมประสงค์   ซ้อง "สาธุการ"   เผดิมเผดียง   พระรูปถัดไป