ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

บทกวี

ความทรงจำที่เศร้าหมอง

จอมยุทธ : กรีดสาย

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19

หน้า 12

ฉันจึงเป็นเช่นนี้...

วันที่นาฬิกาชีวิตหยุดเดินทาง
วันที่ต้องเริ่มต้นวาดหวังใหม่
จากไม่มีอะไรเลย...

เริ่มจากต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้
โดยปราศจากเธอ...

และยอมจำนนให้กับบางสิ่งบางอย่าง

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »

"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."