ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
บทกวี
ความทรงจำที่เศร้าหมอง
จอมยุทธ : กรีดสาย
อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19
หน้า 3
ชีวิตจะอยู่ได้อย่างไรโดยปราศจากเธอ
ในเมือฉันเองไม่ได้ใช้เวทมนต์
หรือเพียรพยายามอะไรเลย
ในการตะเกียกตะกายขึ้นมาจากหล่มเลน
แห่งความอาดูรที่สูญสิ้น
บางทีการชีวิตอยู่
สำหรับฉัน...
อาจเป็นแค่การดื่มด่ำความปวดร้าว
...ให้หมดจด ละเมียดละไม
"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."