ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

บทกวี

ความทรงจำที่เศร้าหมอง

จอมยุทธ : กรีดสาย

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19

หน้า 1

วันคืนที่โหดร้าย
ความทรงจำที่เศร้าหมอง
ชีวิตที่จ่อมจมจะทนได้สักแค่ไหน
เมื่อหัวใจก็แค่ก้อนเนื้อเล็กๆ
ที่ต้องหล่อเลี้ยงด้วยเลือด

กับความอาดูรที่สูญสิ้น
บางสิ่งบางอย่างไม่อาจหวนคืน
ใครคนหนึ่งเก็บตัวเงียบเหมือนสัตว์ป่าหายาก

ที่ไหนสักแห่ง...บนโลกนี้

« ย้อนกลับ | หน้าถัดไป »

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »

"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."