ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

บทกวี

     ชีวิต จะเล่นละครไปวันๆ ด้วยจรรยาบรรณนักแสดง ผู้ไม่เคยได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง ไม่ใช่ศิลปินแห่งชาติ ไม่ว่าจะในสาขางี่เง่าใด หรือจะเสพติด กลัวตาย อีลุ่ยฉุยแฉก หายใจแบบสุรุ่ยสุร่ายไปวันหนึ่งๆ จนกว่าจะสาปจะสูญไปจากโลก หมดเคราะห์หมดเศร้า หรือจะท้าจะทาย ลุยแหลกแหกกฎ เป็นอมตะหรือจะบ้าจะบอก็แล้วแต่ สุดท้ายเราก็แค่ต้องตายไปให้มันครบรอบหนึ่งของชีวิต ทุกชาติไป

✎ จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ

รวมบทกวี

» เพื่อเธอผู้เป็นที่รัก
» ความคิดถึงไม่มีวันสิ้นสุด
» ปีกหัก
» เมื่อสายลมหวล
» จากหัวใจที่จมน้ำตา
» ปรารถนา
» สุดคืบที่ฟากฟ้า
» ทางเสือผ่าน
» โหยหา

✨ ฝ่าเท้าเย้ยพิภพ
ปรัชญาเถื่อน โดย :: สารถี แห่งลุ่มแม่น้ำเพชร
     อหังการ์แห่งมนุษยชาติ ก้าวเท้ากดลึกลงบนผิวดวงจันทร์ บริวารเก่าแก่ดวงเดียวของโลก ซึ่งครั้งหนึ่ง บรรพชนเคยนมัสการกราบไหว้ คลิกอ่าน

✨ ความทรงจำที่เศร้าหมอง
จอมยุทธ : กรีดสาย
     กับความอาดูรที่สูญสิ้น บางสิ่งบางอย่างไม่อาจหวนคืน ใครคนหนึ่งเก็บตัวเงียบเหมือนสัตว์ป่าหายาก คลิกอ่าน

✨ ธรรมนูญนรก
ปรัชญาเถื่อน โดย :: สารถี แห่งลุ่มแม่น้ำเพชร
     และแล้วชีวิตก็จากไป จากไปอย่างไร้ร่องรอย คงทิ้งไว้แต่เพียงเรือนร่างร้างที่เคยสิงสถิต ซากศพผู้จงรักภักดี คลิกอ่าน

"ถ้าการที่ได้ใช้ชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง คือคำว่าประสบความสำเร็จ ความพอเพียงคือความสุขแท้จริงที่จีรังยั่งยืนเป็นหมื่นปี หมื่นๆ ปี ทั้งยาจก นักปราชญ์ ราชบัณฑิต ยากดีมีจน สองมือว่างเปล่าถ้าไม่ไขว่คว้าไว้ ก็เกรงว่าจะทุรนทุรายตายเปล่าเป็นแน่นอน..."