สังคมศาสตร์ รัฐศาสตร์ การเมือง เศรษฐศาสตร์ >>

การสื่อสารในการประชุม

การส่งสารด้วยการพูด

การพูดในกลุ่ม

เราควรที่พูดกันอย่างผูกมิตร คือ ไม่ใส่อารมณ์ในการที่จะอภิปรายถกเถียงกัน และเรื่องที่นำมาอภิปรายควรจะสร้างสรรค์ หรือเป็นหัวข้อต่างๆมาเล่ากันฟัง แล้วมาร่วมพิจารณาร่วมกัน หลังจากอภิปรายกันเสร็จ ต้องมีคนใดคนหนึ่งจดบันทึก ซึ่งจะอ่านปากเปล่าให้ฟัง ว่าถูกต้องตามที่ได้พูดกันหรือไม่

1. การเล่าเรื่องราวที่ได้อ่านหรือฟังมา

มักจะเป็นการเล่าเนื้อหา หรือประเด็นที่สำคัญๆมากกว่าการให้รายละเอียด ซึ่งควรมีวิธีการดังนี้

• เล่าถึงเนื้อหา หรือประเด็นที่สำคัญๆว่ามีอะไรบ้าง
• ควรใช้ภาษาง่ายๆ ประโยคสั้น ง่ายต่อการเข้าใจ
• ใช้น้ำเสียงชัดเจนน่าฟัง
• ใช้กิริยาประกอบการเล่าเรื่องตามความเหมาะสม
• ผู้เล่าควรจำเรื่องให้ได้ เรียงลำดับเรื่องราวให้ถูกต้อง

2. การเล่าเหตุการณ์

ในชีวิตประจำวันของเรา มักจะมีเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น ทั้งน่าสนใจ และไม่น่าสนใจ บางครั้งเราก็มีความจำเป็นที่จะเล่าให้ผู้อื่นฟัง การที่จะการเล่าเหตุการณ์ให้น่าฟังน่าสนใจ ประทับใจผู้ฟัง ผู้เล่าอาจมีวิธีเล่าดังนี้

• กล่าวเริ่มต้นด้วยการแสดงเหตุผลในการเล่าเหตุการณ์นั้นๆ
• ระบุวัน เวลา สถานที่ที่เกิดเหตุการณ์นั้นๆ
• กล่าวถึงบุคคลที่สำคัญแก่เหตุการณ์นั้น
• เล่าเหตุการณ์ตามลำดับ ให้มีความต่อเนื่องกัน
• ใช้ถ้อยคำ และภาษาที่ทำให้ผู้ฟังเห็นภาพ ใช้ภาษา สำนานและประโยคๆง่ายกะทัดรัดเพื่อจะได้สื่อความหมายได้ดี

 

จุดมุ่งหมายของการพูด

การพูดในแต่ละครั้ง จะมีจุดมุ่งหมายแตกต่างกัน ผู้พูดจะต้องรู้จักจุดมุ่งหมายที่พูดได้อย่างถูกต้อง ตรงความต้องการของผู้ฟัง นักพูดที่ดีจะต้องศึกษาวิเคราะห์ให้เข้าใจความมุ่งและวัตถุประสงค์ที่จะพูด แต่ละครั้งให้ชัดเจนและพูดตรงกับความมุ่งหมายที่วางไว้ โดยกำหนดได้ดังนี้

1. การพูดเพื่อให้ความรู้หรือข้อเท็จจริงแก่ผู้ฟัง การพูดแบบนี้เป็นการพูดโดยอาศัยข้อมูลต่างๆ ในเรื่องที่ผู้ฟังต้องการจะทราบ การพูดต้องพูดให้ตรงประเด็นและหัวข้อที่กำหนดให้ บางครั้งผู้พูดต้องเตรียมอุปกรณ์ประกอบการบรรยายไปด้วย เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจแจ่มแจ้งในเรื่องที่พูดมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
   
2. การพูดเพื่อโน้มน้าวจิตใจผู้ฟัง การพูดแบบนี้ ผู้พูดจะต้องใช้ศิลปะในการพูดหลายๆ แบบเพื่อจูงใจให้ผู้ฟังเกิดความศรัทธาเลื่อมใส มีความคิดเห็นคล้อยตาม หรือกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ผู้พูดตั้งความมุ่งหมายไว้
   
3. การพูดเพื่อให้เกิดความเพลิดเพลินหรือเพื่อจรรโลงใจแก่ผู้ฟัง การพูดแบบนี้ ผู้พูดต้องเข้าใจว่าบรรยากาศในการพูด และความต้องการของผู้ฟัง ซึ่งเป็นการพูดที่ผู้พูดจะต้องเน้นให้ผู้ฟังเกิดความสนุกสนานบันเทิง ควบคู่ไปกับการได้รับความรู้สึกนึกคิดที่แปลกใหม่เล็กๆน้อยๆ เป็นการพูดในลักษณะเสริมสร้างความนึกคิดของผู้ฟัง ให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ เพื่อยกระดับจิตใจของผู้ฟังในทางที่ดีมีความสุขในขณะที่ฟังการพูด
   
4. การพูดเพื่อหาทางแก้ปัญหาหรือคำตอบต่างๆกัน การพูดแบบนี้ ผู้พูดจะต้องมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่พูดได้เป็นอย่างดี หรือสามารถตอบปัญหาต่างๆที่ผู้ฟังสงสัยอยากจะรู้อยากจะฟังจากผู้พูด จึงเป็นการพูดในเชิงวิชาการ หรือในแนวทางขจัดปัญหาข้อสงสัยต่างๆ ให้ปรากฏอย่างมีเหตุมีผล บางครั้งก็เป็นการพูดเพื่อตอบปัญหาของผู้ที่มีความสงสัยถามปัญหาขึ้นมา
   
5. การพูดเพื่อแนะนำและชี้แนะเรื่องต่างๆ การพูดแบบนี้ เป็นการพูดในเวลาจำกัดตามลักษณะเรื่องแนะนำและเวลาที่จะอำนวยให้ ส่วนมากเป็นการพูดแนะนำบุคคล แนะนำการปฏิบัติงานและลักษณะของงานที่ทำของหน่วยต่างๆ การพูดให้คำแนะนำมุ่งการพูดเพื่อให้ผู้ฟังทราบเฉพาะข้อเท็จจริงต่างๆ อย่างย่อๆ

วิธีสื่อสารและการใช้ภาษาในการประชุม
การส่งสารด้วยการพูด
ถามและตอบให้มีประสิทธิผล
การพูดให้สัมฤทธิ์ผล