ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
ชื่อมหาวิภังค์ (เป็นวินัยปิฎก)
ปาจิตติยกัณฑ์
(ว่าด้วยอาบัติปาจิตตีย์ที่ไม่ต้องสละสิ่งของ)
สิกขาบทที่ ๕ มุสาวาทวรรค
ในปาจิตตียกัณฑ์
ห้ามนอนร่วมกับอนุปสัมบันเกิน ๓ คืน
อุบาสกไปฟังธรรม นอนค้างที่วัด ในหอประชุม ภิกษุบวชใหม่ก็นอนร่วมกับเขาด้วย เป็นผู้ไม่มีสติสัมปัญญะ นอนเปลือยกาย ละเมอ กรน เป็นที่ติเตียนของอุบาสกเหล่านั้น พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบท ปรับอาบัติปาจิตตีย์แก่ภิกษุผู้นอนร่วมกับอนุปสัมบัน (ผู้มิใช่ภิกษุ). ต่อมาทรงผ่อนผันให้นอนร่วมกันได้ไม่เกิน ๓ คืน.
- ห้ามพูดปด
- ห้ามด่า
- ห้ามพูดส่อเสียด
- ห้ามกล่าวธรรมพร้อมกับผู้ไม่ได้บวชในขณะสอน
- ห้ามนอนร่วมกับอนุปสัมบันเกิน ๓ คืน
- ห้ามนอนร่วมกับผู้หญิง
- ห้ามแสดงธรรมสองต่อสองกับผู้หญิง
- ห้ามบอกคุณวิเศษที่มีจริงแก่ผู้มิได้บวช
- ห้ามบอกอาบัติชั่วหยาบของภิกษุแก่ผู้มิได้บวช
- ห้ามขุดดินหรือใช้ให้ขุด
นิสสัคคิยกัณฑ์
โกสิยวรรค
ปัตตวรรค
เตรสกัณฑ์
ปาจิตติยกัณฑ์
โอวาทวรรค
โภชนวรรค
อเจลกวรรค
สุราปานวรรค
สัปปาณกวรรค
สหธัมมิกวรรค
รตนวรรค
ปาฏิเทสนียกัณฑ์
เสขิยกัณฑ์
สารูป
โภชนปฏิสังยุต
ธัมมเทสนาปฏิสังยุต
ปกิณณกะ
พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
