ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ บุคคลสำคัญ ประเทศและทวีป >>
โครงสร้างทางธรณีวิทยาของประเทศไทย
ประเทศไทยประกอบด้วยแผ่นเปลือกโลก (Plate) ขนาดเล็กเป็นรอยตะเข็บเชื่อมต่อ 2
แผ่นที่แยกตัวออจากแผ่นเปลือกโลกกอนนด์วานา หรือประเทศออสเตรเลียในปัจจุบันคือ
แผ่นเปลือกโลกชาน ไทย
อยู่ทางทิศตะวันตกของไทยครอบคลุมภาคเหนือ ภาคตะวันตก ภาคใต้ของไทย
ครอบคลุมด้านตะวันออกของพม่า และบริเวณประเทศมาเลเซีย ตอนเหนือเกาะสุมาตรา
มีหนตั้งแต่มหายุคพรีแคมเบียน มหายุคพาลีโอโซอิก มหายุคมีโซโซอิกและ
มหายุคซีโนโซอิก
แผ่นเปลือกโลกอินโดจีน
อยู่ทางทิศตะวันออก ครอบคลุม ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออกของไทย
ประเทศลาวและกัมพูชา เวียตนาม รองรับด้วยหินมหายุคพาลีโอโซอิก
มหายุคมีโซโซอิกและมหายุคซีโนโซอิกเป็นส่วนใหญ่
เมื่อ 465 ล้านปีก่อนดินแดนประเทศไทยยังแยกตัวอยู่ใน 2
อนุทวีปฉานไทย(ส่วนของ ภาคเหนือลงไปถึงภาคตะวันออกและภาคใต้) และอนุทวีปอินโดจีน
(ส่วนของภาคอิสาน) อนุทวีปทั้งสองขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของผืนดินกานด์วานา
ต่อมาประมาณ 400-300
ล้านปีก่อนดินแดนประเทศไทยทั้งส่วนอนุทวีปฉานไทยและอนุทวีปอินโดจีน
ได้เคลื่อนที่แยกตัวออกจากผืนแผ่นดินกอนด์วานา
แล้วหมุนตัวตามเข็มนาฬิกาขึ้นไปทางเหนือ
การที่แผ่นเปลือกโลกอินเดียเคลื่อนตัวเข้ามาชนกับแผ่นเปลือกโลกยูเรเซียในช่วงยุคเทอร์เชียรีทำให้ชั้นหินของแนวสุโขทัย (Sukhothai Fold Belt) และชั้นหินแนวเลย-เพชรบูรณ์ (Loei-Petchabun Fold Belt) ซึ่งอยู่ระหว่างขอบรอยต่อ ของแผ่นเปลือกโลกชาน -ไทยและอินโดจีนเกิดการคดโค้งตัว และพัฒนาเกิดแนวรอยเลื่อนที่ สำคัญในประเทศไทยหลายแนวด้วยกัน อาทิ รอยเลื่อนตามแนวระดับ (strike-slip fault) ในทิศทางตะวันตกเฉียงเหนือ-ตะวันออกเฉียงใต้ เช่น รอยเลื่อนแม่ปิง รอยเลื่อนเจดีย์สามองค์ และในทิศทางตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้เช่น รอยเลื่อนอุตรดิตถ์-น่าน รอยเลื่อนระนอง รอยเลื่อนคลองมะรุ่ย เป็นต้น
ทวีปเลื่อน ( Continental Drift )
ทฤษฎีแผ่นเปลือกโลกเคลื่อนที่ (Plate Tectonics)
โครงสร้างทางธรณีวิทยาของประเทศไทย
การเปลี่ยนแปลงของเปลือกโลก
ระดับความรุ่นแรงของแผ่นดินไหวที่วัดด้วยมาตราเมอร์คัลลี่
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากการกระทำของมนุษย์
โครงสร้างทางธรณีวิทยาภาคต่างๆของประเทศไทย
