วรรณกรรม
สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน
>>
หน้า1
หน้า2
หน้า3
หน้า4
หน้า5
แม้ใจไม่คร้ามต่อ
มรณะ
ภัยฤา
ใจก็โล่งแลจะ
สุขแท้
ยิ้มหัวบ่มัวละ
เลยกิจ
บ่มิสิ้นหวังแม้
ป่วยเพียงปางตายฯ.
"ดุสิตสมิต" |
|
|
อันกำเนิดเกิดมาในสากล
ใครจะพ้นมรณาก็หาไม่
จงระงับดับความอาลัย
ถึงโศกไปใช่ที่จะเป็นมาฯ
"อิเหนา" |
|
|
ใครจะไว้ใจอะไรไว้ใจเถิด
แต่อย่าเกิดไว้ใจในสิ่งห้า
หนึ่งอย่าไว้ใจทะเลทุกเวลา
สองสัตว์เขี้ยวเล็บงาอย่าไว้ใจ
สามผู้ถืออาวุธสุดจักร้าย
สี่ผู้หญิงทั้งหลายอย่ากรายใกล้
ห้ามหากษัตริย์ทรงฉัตรชัย
ถ้าแม้ใครประมาทอาจถึงตายฯ
"นิทานเวตาล" |
|
|
แมลงภู่เป็นคู่ของบุษบา
โบราณว่ามีจริงทุกสิ่งสม
หญิงกับชายเป็นคู่ชูอารมณ์
ทั้งปฐมกัปป์กัลป์พุทธันดร.
"พระแท่นดงรัง" |
|
|
บุษบาบานเบิกสร้อย
เสาวคนธ์
ฝูงภมรมัววน
หวี่ร้อง
นารีแรกรุ่นยล
กำดัด สวาทนา
ชายแต่ตอมจักต้อง
ไต่เต้าตามหาฯ
"นิทานชาคริต" |
|
|
เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม
ดนตรี
อักขระห้าวันหนี
เนิ่นช้า
สามวันจากนารี
เป็นอื่น
วันหนึ่งเว้นล้างหน้า
อับเศร้าหมองศรีฯ
"โลกนิติ"
|
|
|
เนื้อ ในไตตับต้ม
แกงยำ
ไม่ ประสบสักคำ
ที่ลิ้น
ได้ ยากลากโครงทำ เสียเปล่า
กิน แต่เข้าเราชิ้น
หนึ่งได้ไม่มี
"โลกนิติ" |
|
|
ความรู้เปรียบคู่ด้วย
กำลัง กายเฮย
สุจริตคือเกาะบัง
ศาสตร์พ้อง
ปัญญาประดุจดั่ง
อาวุธ
กุมสติต่างโล่ห์ป้อง
อาจแกล้วกลางสนามฯ
"รัชกาลที่6" |
|
|
เมื่อยามยิ้มยิ้มไว้แต่ในพักตร์
อย่ายิ้มนักเสียสง่าทาสฉาย
อย่าท้าวแขนท้าวคางให้ห่างกาย
อย่ากรีดกรายกรอมเพราะเที่ยวเราะเริง
"สุนทรภู่" |
|
|
รู้หลบพบศึกเสี้ยน
ผู้ใด ใดเฮย
แต่ผูกไม่ตรีไป
รอบข้าง
ทำคุณอุดหนุนใน
การชอบ ทำนา
ไร้ศัตรูปองล้าง
กลับซร้องสรรเสริญ
"รัชกาลที่6" |
|
|
ห้ามเพลิงไว้ไม่ได้
มีควัน
ห้ามสุริยะแสงจันทร์
ส่องไซร้
ห้ามอายุให้หัน
คืนเล่า
ห้ามดังนี้ไว้ได้
จึงห้ามนินทาฯ
"โลกนิติ" |
|
|
รู้จักสิ่งกอบโทษ
และคุณ
เพื่อนเอย
รู้จักพูดไพเราะ
จับจิต
รู้จักสนุกงาน
เพื่อนร่วม งานแฮ
รู้จักมิตรไซร้
เลิศดี
"ดุสิตสมิต" |
|
|
