สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องลาว

ปากเซ-สาละวัน

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8

ช่องเมก

พระอาทิตย์ตกที่ริมหน้าต่างรถระหว่างทาง กับพระจันทร์ริมทางเดินกลับเรือนพัก

ออกจากน้ำตกผาส้วมเกือบหกโมงเย็น ถึงปากเซพระอาทิตย์ตกดินพอดี รถแวะส่งผมเป็นคนแรก ก็ร่ำลากันเล็กน้อยกับคณะทัวร์แบบผสมผสาน ตามประสาคนนั่งรถคันเดียวกันมาตลอดทั้งวัน เริ่มคุ้นหน้าคุ้นตา คุ้นเคยกันก็ต้องพลัดพรากจากกัน ซะแระ...

ทริปนี้ถือว่าลงตัวมาก คือได้ไปทุกที่ที่อยากไป แม้แต่ที่น้ำตกตาดเลาะ แขวงสาละวัน ถ้าเช่ารถถีบ (มอเตอร์ไซค์) ไปเองคงจะแย่อยู่เหมือนกัน และคลไม่ได้ครบขนานนี้ ที่สำคัญแค่ความปลอดภัยก็คุ้มแล้ว เที่ยวแบบสบายๆ รถตู้ติดแอร์ไม่ต้องกินฝุ่น เห็นพวกที่เช่ารถสองแถววิ่งสวนไปสวนมาแต่ละคนหน้าบอกบุญไม่รับ ร้อนก็ร้อน ใครมีแผนเที่ยวปากเซ แนะนำว่าซื้อทัวร์ไปดีกว่า ไม่ต้องผจญภัยโลดโผน เสี่ยงชีวิต

วันนี้ได้แผลถลอกเล็กน้อยที่ข้อมือซ้าย จากการลื่นไถลที่น้ำตกตาดเยื้อง นาฬิกาไม่รู้หลุดหายไปเมื่อไร และดูเหมือนนาฬิกาจะช่วยป้องกันข้อมือจากหนักให้เป็นเบาด้วยหรือเปล่า อันนี้ไม่แน่ใจ แต่ดีที่กล้องไม่เป็นไร ไม่งั้นคงเซ้งไปเลย

กลับถึงที่พักรู้สึกเจ็บคอเวลากลืนน้ำลาย ร้อนๆ หนาวๆ เหมือนจะเป็นไข้ เลยตัดสินใจว่าพรุ่งนี้กลับบ้านดีกว่า ให้เจ้าของเรือนพักนารินจองตั๋วให้ ราคา 300 บาท (จ่ายเป็นเงินไทย) เช้าๆจะมีรถสองแถวมารับไปส่งที่ท่ารถ

ช่องเมก

ภายในห้องพักราคาย่อมเยาว์

ที่ว่าจะไปปราสาทวัดภู น้ำตกคอนพะเพ็ง สี่พันดอน ก็เลยต้องเป็นเที่ยวหน้า ดีเหมือนกันจะได้มาลาวใต้อีกสักเที่ยวเผื่อคิดถึง ที่เหลือล้วนแต่น่าสนใจทั้งนั้น ในตัวเมืองก็ยังไม่ได้เที่ยวเลย ฝากไว้ก่อนเถอะจำปาสัก...

ช่องเมก