ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องลาว

เวียงจันทน์...ฉันไม่ได้มาเพื่อปวดแปลบ

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8


ออกจากหอพระแก้ว ถ่ายภาพอยู่บริเวณรอบนอก มีคณะนักเรียนกลุ่มหนึ่งเข้ามาทัศนศึกษา ได้ยินเสียงอธิบายเป็นภาษาลาวผ่านโทรโข่งของคุณครูผู้ชายชัดเจนมาก กับคำว่า "พระเจ้ากรุงธนบุรี" ณ บัดนั้น ที่ลึกลงไปในจิตใจไม่อาจหยั่งรู้ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องบอกกับตัวเองและเน้นย้ำคือ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อปวดแปลบ...

หอวัฒนธรรมแห่งชาติลาว

หอพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ

จากนั้นบึ่งไปต่อที่หอพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ ค่าเข้าชม 10,000 กีบ (ประมาณ 35 บาท อัตราแลกเปลี่ยน 280 กีบ ต่อ 1 บาท) ไม่อนุญาติให้ถ่ายภาพ และไม่ห้ามธรรมดา ต้องเก็บกล้องไว้ในล็อคเกอร์ โดยเก็บลูกกุญแจไว้และมาไขรับคืนออกตอนออก เป็นอันว่าดูได้แต่ตา แล้วบันทึกไว้ในสมอง ไม่ค่อยจะมีผู้คนให้ความสนใจสักเท่าไรสำหรับที่พิพิธภัณฑ์ฯ เดินไปดูมาเหมือนจะมีผมคนเดียว ว่ากันตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์ วิถีชีวิตก่อนประวัติศาสตร์ วิวัฒนาการ เครื่องใช้ไม้สอย จำพวกเครื่องปันดินเผา เครื่องประดับ สมัยชาวถ้ำ ประวัติศาสตร์ อะไรทำนอง ดูไปเรื่อยๆ พอเพลินๆ ในช่วงแรก อ่านคำอธิบายออกบ้างไม่ออกบ้าง มาสะดุดอยู่ตรงแผนที่ประเทศลาวฉบับเก่าอันหนึ่ง ครอบคลุมถึงดินแดนภาคอิสานของไทยทั้งภาค ว่ากันถึงปากช่องเลยทีเดียว ส่วนอีกอันหนึ่งถัดมารวมเอาภาคเหนือทั้งภาคของไทยเข้าไปด้วยอีกจนสุดชายแดนเขมรกันเลย แบบมีจารึกหลักฐาน ไม่ได้โม้... ทางเหนือเรียกว่าอาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง ตอนกลางเรียกว่าอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ ทางใต้เรียกว่าอาณาจักรจำปาสัก เป็นครั้งแรกที่ประวัติศาสตร์สามารถทำให้ผมถึงกับอึ้งได้ขนาดนี้ แถมตอนนั้นทางตอนใต้ของเราก็ยังไม่ใช่ของเราเสียทั้งหมดอีก พระเจ้า... แผนที่ประเทศไทยเหลืออยู่กระจึ๋งหนึ่ง และอ่าวไทยในแผนที่ลาวระบุว่า "อ่าวสะหยาม"

อีกห้องหนึ่งมีอนุสาวรีย์เลนิน แบบย่อส่วนสูงสัก 1 เมตร ทำด้วยทองเหลืองหรือทองแดงอะไรนี่แหละ ตรงฐานเข้าใจว่าน่าเป็นรูปสหายผู้ร่วมอุดมการณ์ หลากหลายอาชีพ แล้วก็เป็นแท่นสูงขึ้นไป เลนินยืนเด่นน่าเกรงขามอยู่บนนั้น ข้างๆ มีตู้กระจกแสดงหนังสือของเลนิน 4-5 เล่ม มีทั้งภาษา ลาว อังกฤษ จีน พม่าหรือเขมรหรือเวียตนามนี่แหละเล่มหนึ่ง ไม่เห็นมีฉบับภาษาไทย ถัดมาเป็นรูปปูนปั้นแบบครึ่งตัวของโฮจิมิน สรุปว่าห้องนี้น่าจะเกี่ยวกับการเข้ามาของลัทธิคอมมิวนิสต์สู่ประเทศลาวในยุคแรกๆ

หอวัฒนธรรมแห่งชาติลาว

อาคารหอวันฒธรรมแหางชาติ

ออกจากอาคารพิพิธภัณฑ์ฯ ข้ามไปฝั่งตรงข้าม ซึ่งเป็นหอวัฒนธรรมแห่งชาติ เห็นผู้คนเนื่องแน่นเต็มไปหมด นึกว่ามีงานอะไร ปรากฎว่าเป็นนักศึกษารับปริญญาบัตร ก็เลยเข้าไปสังเกตการณ์ แอบๆร่วมแสดงความยินดีด้วยเล็กน้อย ทำตัวให้พอกลมกลืนๆ บรรยากาศก็เหมือนบ้านเรา แสดงความยินดี หอบช่อดอกไม้ถ่ายรูป ไม่เหมือนกันตรงที่ไม่เห็นมีใครเขียนคิ้วทาปากพอกหน้าขาววอก เนี่ยแหละ..

หอวัฒนธรรมแห่งชาติลาว

ขอร่วมแสดงความยินดีกับบัณฑิตทั้งหลาย

« ย้อนกลับ || หน้าถัดไป »


ลาวเหนือ

» ก่อนตะวันลับฟ้าที่เวียงจันทน์
» เวียงจันทน์...ฉันไม่ได้มาเพื่อปวดแปลบ
» สะบายดี...หลวงพระบาง
» ณ ริมฝั่งแม่น้ำคาน
» หลวงพระบางในสายหมอก
» หลวงพระบาง มรดกลาว มรดกโลก

ลาวใต้

» ปากซัน...บอลิคำไซ
» ท่าแขก เมืองลาว
» สะหวันนะเขต
» พระธาตุอิงฮัง (สะหวันนะเขต )
» ปากเซ-สาละวัน


เกี่ยวกับผู้เขียน »

แชร์ไปที่ไหนดี แชร์ให้เพื่อนสิ แชร์ให้เพื่อนได้ แชร์ให้เพื่อนเลย