วิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา
ข้อตกลงโลกร้อนที่เป็นธรรม
ความเป็นธรรมด้านภูมิอากาศ
เศรษฐกิจ
ความช่วยเหลือด้านการเงินเพื่อการป้องกันและปรับตัว
เกษตรกรรมและประมง
สุขภาพ
ความหลากหลายทางชีวภาพและถิ่นที่อยู่ตามธรรมชาติ
ชายฝั่งและประเทศหมู่เกาะขนาดเล็ก
ทรัพยากรน้ำ
ภัยพิบัติทางธรรมชาติ
ความยากจนและหิวโหย
พลังงานและอุตสาหกรรม
ความขัดแย้ง ผู้อพยพจากปัญหาสิ่งแวดล้อม สิทธิของชนพื้นเมือง
พลังงานและอุตสาหกรรม
69.
การพัฒนาคุณภาพของการใช้พลังงานถือเป็นทางเลือกในการรับมือกับภาวะโลกร้อนที่ประหยัดที่สุดสำหรับเอเชีย
การเพิ่มขึ้นของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ระหว่างปี 2000-2020
จะลดลงครึ่งหนึ่งหากมีการคำนึงถึงการใช้เทคโนโลยีในปัจจุบันนี้ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
70.
การต้องการพลังงานที่มากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นในการรักษาอัตราความเจริญทางเศรษฐกิจของภูมิภาค
และการบริโภคที่สูงขึ้น โดยต้องควบคู่ไปกับกระบวนการพัฒนา
ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีบทบาทสำคัญต่อวัฏจักรของการปล่อยก๊าซ
71.
การตอบสนองความต้องการใช้พลังงานของประชากรนับร้อยล้านคนในภูมิภาคเอเชียแปซิซิกและคนที่เข้าไม่ถึงพลังงานไฟฟ้าเป็นความท้าทายที่สำคัญ
72. คาดการณ์ว่าภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
จำเป็นจะต้องสร้างระบบสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐานมูลค่า 6.4 ล้านล้านดอลลาร์ ภายในปี
2030 ซึ่งจะเป็นการปูทางสู่ระบบพลังงานทดแทนที่มีศักยภาพ
73. ธุรกิจต่างๆในเอเชียมีอัตราการปล่อยก๊าซต่างกันไป
โรงงานผลิตปูนซีเมนต์และถ่านหินถือได้ว่าเป็นภาคธุรกิจที่ปล่อยก๊าซสูงมากโดยมากกว่าภาคธุรกิจที่มีอัตราการปล่อยก๊าซต่ำกว่าถึง
125 เท่า รองลงมาคืออุตสาหกรรมรถยนต์ โดยเฉลี่ยที่ 5 เท่า และ
อุตสาหกรรมอิเล็คทรอนิกที่สามเท่า
74.
การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสามารถทำได้โดยการริเริ่มการใช้พลังงานทดแทนซึ่งจะเป็นการเปิดโอกาศทางธุรกิจที่สำคัญในภูมิภาค
ตัวอย่างเช่น หากมีการใช้แผ่นพลังงานแสงอาทิตย์ทั่วเอเชีย
พื้นที่ห่างไกลความเจริญในเอเชียที่ไม่สามารถได้รับพลังงานไฟฟ้าจากระบบจ่ายไฟทั่วไปได้
จะสามารถมีพลังงานใช้ได้เองจากพลังงานทดแทน นอกจากนั้นยังราคาถูกกว่าด้วย
75. ประเทศต่างๆต้องใช้งบประมาณ $22 ล้านล้านดอลลาร์
สำหรับการลงทุนทางพลังงาน โดยในส่วนนี้ $7 ล้านล้านดอลลาร์สำหรับเอเชีย
และเพื่อความมั่นคงทางพลังงานทดแทนนั้น $6 ล้านล้านดอลลาร์
ต้องสำรองให้ประเทศในเอเชีย
76. การบริโภคพลังงานที่เพิ่มมากขึ้น
คาดว่าจะส่งผลต่อการเพิ่มการปล่อยก๊าซเรือนกระจก 213 เปอร์เซนต์ ในประเทศในเอเชีย
ระหว่างปี 2002 ถึง 2030
77. ถ้าภูมิภาคเอเชียสามารถรักษาอัตราเจริญทางเศรษฐกิจดังที่คาดไว้
การบริโภคพลังงานในประเทศกำลีงพัฒนาในเอเชียจะเพิ่มขึ้นสองเท่าภายใน 25 ปี
โดยการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ จะเพิ่มมากขึ้นเป็นสามเท่า
เนื่องจากพลังงานนั้นมีถ่านหินเป็นส่วนประกอบสำคัญ
และก่อให้เกิดก๊าซคาร์บอนในที่สุด (APERC, 2006; IEA 2006)
78.
พลังงานชีวภาพถือได้ว่าเป็นพลังงานทางเลือกที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมซึ่งสามารถใช้ได้ในระบบการขนส่ง
โดยเอเชียถือได้ว่าเป็นแหล่งพลังงานชีวภาพที่สำคัญ