ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน
สะพายเป้ แบกกล้อง
ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องลาว
สะหวันนะเขต
อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5
การเดินที่แสนยาวนาน และไกล และเหน็ดเหนื่อย เมื่อย และล้า (ต่ออีกหน่อย)
เรือนพักน้องโสดา อยู่ติดริมแม่น้ำโขง แค่ถนนกั้น
พระอาทิตย์ตกดินทางฝั่งมุกดาหาร
สวนอาหารริมแคมโขง(ริมฝั่งโขง) ส่วนพระจันทร์เสี้ยวกำลังจะหายวับไปกับตา
ตกเย็นได้ที่พักติดริมฝั่งโขง ราคา 80000 กีบ (ประมาณ 280 บาท) บรรยากาศดีมาก แค่ถนนเท่านั้นที่กั้นระหว่างที่พักกับแม่น้ำโขง เช็คอินเรียบร้อยออกไปนั่งห้อยขาที่สันเขื่อนริมตลิ่งโขง ชมพระอาทิตย์ตกดินฝั่งมุกดาหาร สวยมาก พระอาทิตย์ตกดินได้สักพักพระจันทร์เสี้ยวก็โผล่ออกมาทักทาย ก่อนจะถูกเงาของโลกกลืนหายลับไปในความมืดในอีกไม่นานต่อมา ก่อนเข้าเรือนพักแวะสวนอาหารข้างๆ วันนี้กินหรูหน่อย บรรยากาศเป็นใจ กระเพราเนื้อไข่เจียว ช่วงที่รอซัดเบียร์ลาวไปขวดหนึ่ง ราคา 9000 กีบ เช็คบิล 23000 กีบ (ประมาณ 80 บาท) กลับที่พักแบบมึนๆ
ภายในห้องพัก
พรุ่งนี้วางแผนไปพระธาตุอิงฮัง ต้องออกเมืองไปอีก 13 กิโลเมตร จากนั้นจะนั่งรถต่อไปที่ปากเซแขวงจำปาสัก กว่าจะถึงก็คงเย็นค่ำ จำใจละทิ้งปราสาทเรือนหิน และพระธาตุโพน ไปอย่างน่าเสียดาย เนื่องจากปราสาทเรือนหินอยู่ไกลจากสะหวันเขตออกไปประมาณ 90 กิโลเมตร ที่เมืองไชยภูทอง แถมห่างจากถนนใหญ่เข้าไปอีก 40 กิโลเมตร ที่สำคัญไม่มีที่พัก ไม่มีรถประจำทาง และธุระกันดารมาก คนขับสามล้อบอกอย่างนั้น ส่วนพระธาตุโพนอยู่ทางเดียวกันแต่ถึงก่อนห่างถนนประมาณ 65 กิโลเมตร ไม่มีที่พัก ไม่มีรถประจำทางอีกเหมือนกัน
*** ที่ท่าแขกและสะหวันเขต สามารถใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ โทรข้ามมาฝั่งไทยได้ปกติโดยไม่ต้องกดรหัสใดๆ แต่ต้องอยู่บริเวณถนนเลีบยฝั่งแม่น้ำโขงเท่านั้น
« ย้อนกลับ || หน้าถัดไป » พระธาตุอิงฮัง (สะหวันนะเขต)
ลาวใต้
» ปากซัน...บอลิคำไซ
» ท่าแขก เมืองลาว
» สะหวันนะเขต
» พระธาตุอิงฮัง (สะหวันนะเขต )
» ปากเซ-สาละวัน
ลาวเหนือ
» ก่อนตะวันลับฟ้าที่เวียงจันทน์
»
เวียงจันทน์...ฉันไม่ได้มาเพื่อปวดแปลบ
» สะบายดี...หลวงพระบาง
» ณ ริมฝั่งแม่น้ำคาน
» หลวงพระบางในสายหมอก
» หลวงพระบาง มรดกลาว มรดกโลก
