ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>

พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ

สะพายเป้ แบกกล้อง ท่องลาว

ท่าแขก เมืองลาว

อ่านหน้า » | หน้าแรก | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9

---

จัดว่าเป็นถ้ำที่งดงามถ้ำหนึ่ง ปัญหาคือไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่นเลย แม้จะติดไฟฟ้าสว่างทั้งถ้ำ ก็ยังวังเวงอยู่ดี ประกอบกับลมสามารถพัดผ่านได้เอื่อยๆ เพราะมีปล่องถ้ำด้านใน ทำให้เย็นยะเยือกเข้าไปอีก ภายในถ้ำมีทางน้ำไหลผ่านโขดหินน้อยใหญ่ เสียงน้ำไหล น้ำหยด ชวนให้ต้องหวาดระแวง มีร่องรอยแผ่นหินด้านบนกระเทาะตกลงมาจากเพดาน เห็นแล้วน่าหวาดเสียว จากการสังเกตพบว่ามีรอยร้าวของชั้นหินซึ่งพร้อมจะร่อนหล่นลงมาเมื่อไหร่ก็ได้ เล่นเอาขนลุก....เสียวหัว

เพดานถ้ำด้านบน ช่วงต้นๆ

จากภายในสู่ภายนอกถ้ำ

ส่วนหนึ่งจัดเป็นที่พักนักท่องเที่ยว

บริเวณโดยรอบ

ออกจากถ้ำนางแอ่น ถามลุงคนเก็บค่าปี้ (ตั๋ว) หน้าถ้ำ หาทางไปถ้ำต่างๆ เท่าที่มีข้อมูล ปรากฏว่าเลยมาแล้วทุกถ้ำ ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดหูรอดตามาได้ จากปากทางเข้าถ้ำนางแอ่น ย้อนกลับทางเดิม แวะถ้ำเชียงเลียบ เห็นมีเด็กจับกลุ่มเล่นกันอยู่กลุ่มใหญ่ ยังไม่ทันได้จอดรถสนิทก็กรูกันเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง จากประสบการณ์ที่ถ้ำนางแอ่น ทำให้ต้องเอ่ยปากชวนเด็กๆ ไปเป็นเพื่อนด้วย โดยมี 2 คนอาสา ทราบชื่อภายหลังว่า ตุ้งกับน้อย ถามว่าไม่เรียนหนังสือกันหรือก็ว่า ครูป่วย วันนี้ไม่เรียน มันโดดเรียนกันนะสิ นึกในใจ...

จากนั้นเจ้า 2 เสือ ก็พาเดินไปตามทางเล็กๆ ข้างศาลา ข้ามรั้ว บุกป่าฝ่าดงเข้าไปสัก 500 เมตรก็ถึงปากถ้ำ เป็นถ้ำธารน้ำไหลผ่านได้ งดงามไปอีกแบบ เดินลัดเลาะปีนป่ายไปตามโขดหินน้อยใหญ่เข้าไปจนสุดปล่องถ้ำอีกด้านหนึ่ง แล้วก็ออกมาเล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน

บุกป่าฝ่าดงเข้าไปกันแบบนี้

ด้านหน้าถ้ำ

« ย้อนกลับ || หน้าถัดไป »

---

ลาวใต้

» ปากซัน...บอลิคำไซ
» ท่าแขก เมืองลาว
» สะหวันนะเขต
» พระธาตุอิงฮัง (สะหวันนะเขต )
» ปากเซ-สาละวัน

ลาวเหนือ

» ก่อนตะวันลับฟ้าที่เวียงจันทน์
» เวียงจันทน์...ฉันไม่ได้มาเพื่อปวดแปลบ
» สะบายดี...หลวงพระบาง
» ณ ริมฝั่งแม่น้ำคาน
» หลวงพระบางในสายหมอก
» หลวงพระบาง มรดกลาว มรดกโลก

---

เกี่ยวกับผู้เขียน »