เทคโนโลยี นวัตกรรม สิ่งประดิษฐ์ วิศวกรรม เกษตรศาสตร์ >>
การปลูกมันสำปะหลัง
ความเป็นพิษของมันสำปะหลัง
ในส่วนต่างๆ ของมันสำปะหลังจะมีสารที่เป็นพิษต่อการบริโภค คือไซยาโนจินิค กลูโคไซต์ ซึ่งมีลักษณะเป็นของเหลวสีขาวคล้ายน้ำนมอยู่ในกระเปาะใต้ผิวหรือเปลือกของมันสำปะหลัง ด้วยปริมาณที่เป็นพิษต่อการบริโภคนั้นประมาณ 50-60 มิลลิกรัม ต่อหัวสด 1 กิโลกรัม ความเป็นพิษจะมีขนาดแตกต่างกันตั้งแต่อาการป่วยเล็กน้อยจนกระทั่งเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต ถ้ารับประทานมากเกินไป โดยสารไซยาโนจินิค กลูโคไซต์นี้จะพบอยู่ในเปลือกมากว่าส่วนอื่นๆ สำหรับวิธีการลดความเป็นพิษในหัวมันสำปะหลัง ก่อนนำมาบริโภคมีดังนี้ คือ
- ปอกเปลือกก่อนนำมาบริโภค
- ล้างหรือแช่น้ำ เนื่องจากสารไซยาโนจินิค กลูดคไซต์สามารถละลายน้ำได้ดีมาก
- หั่น สับ ขูด หรือบดเป็นชิ้นเล็กๆ จะช่วยเร่งปฏิกิริยาลดความเป็นพิษลงได้
- ตากให้แห้ง เช่น มันเส้น มันอัดเม็ด เป็นวิธีลดความเป็นพิษอีกวิธีหนึ่ง
- ใช้ความร้อนด้วยวิธีเผา อบ นึ่งหรือต้ม เนื่องจากความเป็นพิษจะสลายตัวไปเมื่อทำให้ร้อนที่อุณหภูมิ 150 องศาเซลเซียส
เอกสารอ้างอิง
- กรมส่งเสริมการเกษตร. 2527. การปลูกมันสำปะหลัง. โรงพิมพ์กรมส่งเสริมการเกษตร. กรุงเทพฯ.
- กรมส่งเสริมการเกษตร.2537. รายงานการสัมมนา เรื่อง ปัญหาการผลิตการใช้มันสำปะหลัง และลดต้นทุนการผลิต ณ โรงแรมเวลคัมจอมเทียนบีช พัทยา จ. ชลบุรี ระหว่างวันที่ 1-3 กันยายน 2537
- ศูนย์วิจัยพืชไร่ระยอง. 2537. มันสำปะหลัง. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว. กรุงเทพฯ.
»
ชนิดของมันสำปะหลัง
»
ฤดูปลูก
»
การเตรียมดิน
»
การเตรียมท่อนพันธุ์
»
วิธีการปลูก
»
การดูแลรักษา
»
โรคและแมลงศัตรูที่สำคัญ
»
วิธีการเก็บเกี่ยว
» ความเป็นพิษของมันสำปะหลัง