ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>

ธรรมรักษา

ข้อคิดชาวพุทธ

ธรรมคือธรรมชาติ การนั่งสมาธิ คำเตือน วิญญาณ กุศลกรรม พุทโธ ผลกรรม บุญกิริยาวัตถุ อนุสสติ อุปกิเลส กาลามสูตร ทางสู่ขั้นโสดาบัน อริยสัจ4 ทางสายกลาง

การนั่งสมาธิ

               หลังจากสวดมนต์เรียบร้อยแล้ว ควรจะฝึกจิตให้สงบ เพื่อความผาสุกของตัวเอง โดยการฝึกสมาธิกรรมฐาน เพื่อจะได้มีความเจริญความแข็งแรง อายุยืนปราศจากโรคภัยอันตรายใดๆ ทั้งมวล โดยการนั่งในท่าขัดสมาธิ ตัวตรง หน้าตรง เอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย มือขวาทับมือซ้าย หัวแม่มือชนกัน นั่งหลับตาตามสบาย ไม่ต้องเกร็งตัวเหมือนกำลังพักผ่อน (สตรีจะนั่งพับเพียบแทน หรือนั่งบนเก้าอี้ หรือเอนกายนอนบนเตียงก็ได้ สุดแต่สะดวก แต่ท่านั่งสมาธิตัวตรงจะดีที่สุด) แล้วกำหนดลมหายใจเข้าออก ด้วยคำสวดภาวนาว่า พุทโธ หายใจเข้าสวด "พุทธ" หายใจออกสวด "โธ" ใช้เวลาฝึกวันแรกเพียง 10 - 15 นาที แล้ววันต่อๆ ไป เพิ่มขึ้นเป็นวันละ 20 - 30 นาที จนถึงวันละ 1 ชม. เป็นประจำทุกวัน เพื่อความเป็น สิริมงคล ต่อตนเอง และได้มหากุศล พร้อมด้วยจตุรพร 4 ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ เป็นที่รักใคร่ของมวลมนุษย์ เทวดา และเทพภยันตรายทั้งหลาย ไม่อาจทำอันตรายแก่ร่างกายและชีวิตได้ เมื่อตายแล้วจะไปสู่สวรรค์
                    การปฏิบัตินั่งสมาธิ ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติอย่างเคร่งเครียด เอาจริงเอาจังจนเกินไป หรืออ่อนเกินไป ควรทำใจให้สบายๆ ปฏิบัติสม่ำเสมอ จะเวลาเช้า เย็น หรือค่ำ สุดแต่ความสะดวกของตนเอง ก่อนจะเลิกฝึกทุกครั้ง ต้องแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร ผีสางเทวดา ทั้งหลายมีความสุข ขอให้พ้นทุกข์ และอย่าเบียดเบียน และจองเวรต่อกันเลย
                    สิ่งที่จำเป็นต้องถือปฏิบัติคือ
          1. ต้องมีศีล 5 และถือให้เคร่ง จะขาดข้อใดข้อหนึ่งไม่ได้
          2. ต้องหมั่นแจกทานทำบุญกุศล เพื่อเสริมสร้างบารมี
          3. หมั่นภาวนานั่งสมาธิ เพื่อจะได้เกิดปัญญารู้บุญ รู้บาป
          4. ข้อดังกล่าวหากปฏบัติได้ ก็จะได้ช่วยแก้ โลภ โกรธ หลง ซึ่งเป็นกิเลสที่ร้ายแรงที่สุดของมนุษย์

บทพิจารณาสังขาร
คำแผ่เมตตา
สิริมงคลคาถา
คำอาราธนา
ข้อคิดชาวพุทธ