วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

พระอภัยมณี

ตอน กำเนิดสุดสาคร

หน้า 3

สุดสาครบอกฝากมารดาแก่พระเจ้าปู่ บอกว่าเมื่อตนไปพบพระบิดาแล้วจะกลับมา แล้วก็หาแม่ บอกอำลาจะไปตามหาพระบิดา นางเงือกได้ฟังก็กำสรดสลดจิต จะห้ามปรามไว้ก็เกรงว่าสุดสาครจะเสียใจ

นางดูหน้าอาลัยใจจะขาด
ดังฟ้าฟาดทรวงแยกให้แตกฉาน
สะอื้นอั้นตันใจอาลัยลาน
แสนสงสารโศกาแล้วว่าพลาง

โอ้ทูนหัวตัวแม่นี้ไม่ห้าม
สุดแต่ตามใจปองอย่าหมองหมาง
แต่ปรานีที่ไม่แจ้งรู้แห่งทาง
จะอ้างว้างวิญญาในวารี
ฯลฯ

ทั้งผีสางกลางชลาล้วนน่ากลัว
จะจับตัวตัวฉีกเนื้อเป็นเหยื่อกิน

สารพัดมัจฉาก็กล้าหาญ
ในกลางย่านยมนาชลาสินธุ์
ทั้งครุฑาวายุภัสนกหัสดิน
เที่ยวโบยบินบนอากาศไม่ขาดวัน

เห็นเดินหนคนเดียวจะเฉี่ยวฉาบ
พิฆาตคาบเข่นฆ่าให้อาสัญ
น่าใจหายตายเป็นไม่เว้นวัน
แม่พรั่นพรั่นเพราะว่าเจ้ายังเยาว์นัก

ถึงสิบรู้บุราณท่านเฉลย
ไม่เหมือนเคยฝึกสอนด้วยอ่อนหัด
อย่าจู่ลู่ดูถูกนะลูกรัก
จงคิดหนักหน่วงใจดูให้ดี ฯ

สุดสาครก็บอกแม่ว่าตนมีของดีไว้ป้องกันตัวทั้งไม้เท้าและม้ามังกร กับทั้งมีวิชาที่พระเจ้าตาสอนให้ การไปตามหาบิดา พระเจ้าปู่ก็บอกทางให้แล้ว และบอกว่า

ถึงยังเด็กเหล็กเพชรไม่เข็ดขอน
จะเจาะชอนเชิงลำเนาภูเขาขุน
จะลำบากยากแค้นเพราะแทนคุณ
ก็ได้บุญเบื้องหน้าขอลาไป ฯ

นางเงือกได้ฟังจึงบอกว่าถ้าไปพบพระบิดาแล้วอย่ากลับ ให้อยู่กับพระบิดาต่อไป ส่วนแม่นั้นเมื่อลูกอยู่สุขสบายแล้วถึงตัวตายก็ไม่อาลัยตัว แต่ถ้าไปตามหาแล้วไม่พบก็ขอให้กลับมา เมื่อได้พบพระบิดาแล้วก็ให้ทูลบอกมูลเหตุให้ทราบ แล้วให้พรสุดสาคร ให้เดินทางโดยปลอดภัย

พ่อไปถึงจึงทูลเหตุ
ให้ทรงเดชทราบความตามประสงค์
ว่าชาตินี้มิได้ปะกับพระองค์
ขอดำรงรองบาททุกชาติไป
ฯลฯ

ฤๅษีสุดสาครรับพรแม่
จะห่างแหหวนจิตคิดสงสาร
จึงสั่งซ้ำว่าไม่ช้านาน
สำเร็จการจะมาหามารดร
ฯลฯ

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >>