ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

ลลิตวิสตร

เป็นคัมภีร์สำคัญเล่มหนึ่ง ในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน เป็นคัมภีร์ประเภทพุทธประวัติ ทำนองเดียวกับคัมภีร์ปฐมสมโพธิกถา ที่แต่งในประเทศไทยคือ  กล่าวถึงพระโพธิสัตว์ผู้ทรงบำเพ็ญพระบารมีจนครบถ้วน แล้วขึ้นไปเสวยสุขในสวรรค์ชั้นดุสิต เมื่อถึงเวลาอันเหมาะสมแล้ว จึงจุติลงมาปฎิสนธิในโลกมนุษย์ กระทำความเพียรอันอุกฤษฎ์  จนได้สำเร็จพระสัมโพธิญาณ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และทรงประกาศธรรมอันนำไปสู่ความหลุดพ้นทุกข์  แก่บรรดาชาวโลกทั้งมวล เนื้อเรื่องของลลิตวิสตร จบลงที่พระพุทธเจ้าทรงเทศนาครั้งแรก แล้วทรงประกาศอานิสงส์ผลบุญ แก่ผู้ฟังธรรมของพระองค์ แต่พระปฐมสมโพธิกถา ดำเนินเรื่องต่อไปอีกมากมายไปจบลงตรงที่ พระบรมสารีริกธาตุอันตรธาน คราวสิ้นสุดอายุของโลก

คัมภีร์นี้ แต่งด้วยภาษาสันสกฤตผสมภาษาถิ่นของอินเดีย ที่เรียกว่า ภาษาสันสกฤตพันทาง ข้อความที่แต่มีทั้งร้อยแก้ว และร้อยกรอง (โศลกและฉันท์)  ผสมกัน แบ่งออกเป็น 27 อัธยายะ (บท) เรียงตามลำดับเหตุการณ์

ประวัติของพระสูตรนี้ ก็เช่นเดียวกับพระสูตรมหายานอื่น ๆ คือ ไม่ปรากฎปีที่แต่ง แต่อ้างไว้เป็นกลาง ๆ ว่า เป็นพระพุทธวัจนะแท้ ๆ ที่พระศาสดาทรงแสดงแต่ผู้เดียว แต่มีผู้พบหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่า คัมภีร์นี้เขียนขึ้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 5 - 6 คือ ได้มีการกล่าวถึงพระพุทธรูป และปรากฎว่าในระยะเวลานั้น ได้มีการถ่ายทอดพระคัมภีร์นี้ เป็นภาษาจีนแล้วโดยอาศัยหลักฐานจากบัญชีพระสูตรของ นันชิโอ

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>