ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>
เมกกะ
เป็นเมืองสำคัญที่สุดเมืองหนึ่งของศาสนาอิสลาม ในสมัยโบราณเรียกว่า บักกะฮ์ และบางครั้งคัมภีร์กุรอานเรียกเมืองนี้ว่า อุมมุลกุรอ หมายถึง ตำบลใหญ่ และอัลบะละดุลอะมีน หมายถึงเมืองที่สงบปลอดภัย
เมกกะ ตั้งอยู่ในหุบเขาอินเดียแคว้นหิญาซ ปัจจุบันอยู่ในประเทศซาอุดีอาระเบีย ห่างจากทะเลแดง ทางด้านตะวันออกประมาณ 113 กม. บริเวณเมืองเป็นหุบเขาทะเลทราบมีภูเขาหินสูง 60 - 150 เมตร อยู่รายรอบ เวลาฝนตกน้ำไหลหลากผ่านทางบริเวณตัวเมือง ทำให้เกิดน้ำท่วมได้ ปรากฎในประวัติศาสตร์ว่า กะอุบะฮุ ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองได้พังลง และได้ก่อสร้างขึ้นใหม่หลายครั้ง
เมกกะเป็นเมืองโบราณสร้างขึ้นมาในสมัยอิบรอฮีม (อับราฮาม) กับอิสมาอีล ประมาณปี พ.ศ.347 โดยที่อิบราฮิมได้นำภริยาชื่อ ฮาญัร และบุตรชื่อ อิสมาอีล ซึ่งยังเป็นทารกจากแคว้นปาเลสไตน์ มาอยู่ที่หุบเขาที่แห้งแล้ง ไม่มีพืชพรรณธัญญาหาร จากนั้นอิบรอฮีมก็เดินทางกลับปล่อยให้ภริยา และบุตรอยู่ที่นั่นแต่ลำพัง โดยบอกว่าเป็นคำสั่งของพระเป็นเจ้า เมื่อน้ำดื่มที่นำติดตัวมาหมด นางฮาญัรก็วิ่งหาแหล่งน้ำ และขึ้นไปบนเนินเขา เพื่อจะได้มองเห็นกองคาราวาน เดินทางผ่านมาจะได้ขอแบ่งปันน้ำดื่ม แต่ก็ไม่พบแต่อย่างใด ในขณะที่นางวิ่งหาน้ำอยู่อย่างกระวนกระวายนั้น นางได้พบตาน้ำพุที่ใกล้ ๆ กับที่นางพักอยู่ ตาน้ำพุนี้ได้ชื่อว่า ซำซำ เป็นน้ำแร่รสค่อนข้างกร่อย ต่อมามีลักษณะเป็นบ่อ มีมาจนถึงปัจจุบัน เมื่อมีน้ำที่หุบเขาแห่งนั้นก็ปรากฎว่า มีกองคาราวานเดินทางผ่านมา แวะพักอาศัยเป็นจำนวนมาก จนกลายเป็นเมืองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
สถานที่สำคัญในนครเมกกะได้แก่ กะอฺบะฮฺ เป็นอาคารทรงสี่เหลี่ยม กะอฺบะฮฺ เป็นอาคารทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสูง 15 เมตร กว้าง 10.5 เมตร ยาว 12 เมตร มีลักษณะเป็นห้องโถง มีประตูอยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ถัดจากประตูไปในมุมเดียวกันมีหินดำที่เรียกว่า หะญะรุลอัสวัค วางอยู่ที่ผนังระดับสูงจากพื้น 1.50 เมตร หินดำนี้มีขนาดเส็นผ่าศูนย์กลาง 20 ซม. ผู้ไปบำเพ็ญอัจญ หรืออุมเราะฮฺ จะต้องจบหรือสัมผัสหินดำนี้ในขณะวนรอบ (เฏาะวาฟ) กะอฺบะฮฺ แต่ละรอบ ผนัง กะอฺบะฮฺ ทั้งสี่ด้านด้วยผ้ามานสีดำจะเปิดให้เห็นตัวอาคารเฉพาะที่ประตูเท่านั้น
กะอฺบะฮฺ เป็น กิมละฮฺ ของมุสลิมทั่วโลก หมายถึง ทิศที่มุสลิมต้องหินหน้าไปในเวลานมาซ และเป็นศูนย์กลางของการบำเพ็ญอัจญ์
มัสญิดหะฐอม เป็นลักษณะอาคารทรงแปดเหลี่ยมบริเวณกว้างล้อมรอบกะอฺบะฮฺ ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางเวลานมาซผู้ทำนมาซจะหันหน้าเข้าสู่กะอฺบะฮฺ เป็นจุดเดียวกัน
ประวัติศาสตร์อิสลามกล่าวถึงผู้สร้างกะอฺบะฮฺ คนแรกคือ อาดัม ซึ่งคัมภีร์กุรอานระบุว่าเป็นอาคารหลังแรกที่ถูกก่อตั้งขึ้นสำหรับมนุษยชาติต่อมาอิบรอฮีมกับอีสมาอีล อิบรอฮีม เมื่อนำภริยา และบุตรมาไว้ ณ ที่ดังกล่าวแล้วก็ได้มาเยี่ยมหลายครั้ง ต่อมาได้รับคำสั่งจากอัลลอร์ให้สร้าง กะอฺบะฮฺ ขึ้น และเรียกร้องเชิญชวนให้มนุษยชาติ ไปบำเพ็ญฮัจญ์ กะอฺบะฮฺ จึงเป็นจุดศูนย์กลางของการบำเพ็ญฮัจญ์จนถึงปัจจุบัน
บริเวณหวงห้ามของนครเมกกะ หรือ หะร็อมมักกะฮฺ หมายถึง บริเวณรอบ ๆ นครเมกกะที่ห้ามการกระทำนั้นในสถานที่ทั่วไป เช่น ห้ามตัดต้นไม้ ห้ามล่าสัตว์ ห้ามต่อสู้กันนอกจากเพื่อป้องกันตัว และห้ามผู้ที่ไม่ศรัทธาเข้าไปในบริเวณนั้น ขอบเขตบริเวณหวงห้ามรอบ ๆ นครเมกกะมีรัศมีไม่เท่ากัน เช่นในทิศทางไปเมืองมะดีนะฮฺ ประมาณ 5 กม. ทิศทางด้านประเทศอิรัก ประมาณ 11 กม. ด้านฏออิฟ ประมาณ 11 กม. ด้านญิอ์รอนะฮ์ ประมาณ 14.5 กม. และด้านเมืองท่าญิดคะ ประมาณ 16 กม.
>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>