ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

เกร็ดความรู้ จากสารานุกรมไทย

กลอน

โบราณเรัยกคำร้อยกรอง หรือคำประพันธ์ทุกชนิดที่มีลักษณะสัมผัสว่า "บทกลอน"  ทั้งนั้น แต่เฉพาะคำกลอนที่ไทยนิยมเล่นกันมา ในตอนหลังถึงปัจจุบันนี้ ไม่ปรากฎในตำราที่ว่าด้วยคำประพันธ์ หรือคำร้อยกรองใด ๆ เพิ่งจะมาปรากฎในสมัยตอนท้ายของกรุงศรีอยุธยาว่า มีการนิยมแต่งคำประพันธ์อีกอย่างหนึ่งเรียกว่า กลอน

กลอนคือ ถ้อยคำเรียบเรียงกันมีบังคับสัมผัส บทหนึ่งมีสองบาทคือ บาทเอก กับบาทโท บาทหนึ่งแบ่งออกเป็นสองวรรค รวมสองวรรคเรียกว่า หนึ่งคำกลอน วรรคหนึ่งมีตั้งแต่หกคำขึ้นไป ถึงเก้าคำ สิบคำ ก็มีบ้าง แล้วแต่ชนิดของกลอน คำประพันธ์ชนิดกลอนแบ่งออกได้สองประเภทคือ กลอนสำหรับร้อง และกลอนเพลง

กลอนสำหรับขับร้องแบ่งออกได้เป็น กลอนบทละคร สักวา และดอกสร้อย นอกจากนี้ยังมีกลอนที่แบ่งพวกร้องแก้กัน เป็นเชิงสังวาสได้แก่ เพลงปรบไก่ เพลงฉ่อย เพลงเรือ เพลงพวงมาลัย และเพลงโคราช เป็นต้น สมัยโบราณนิยมแต่งกลอนเป็นจดหมายเรียกว่า เพลงยาว นิยมเล่นกันชุกชุมในสมัยสุดท้ายของกรุงศรีอยุธยา

>>> กลับหน้าหลัก สารานุกรมไทย >>>