ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน
สะพายเป้ แบกกล้อง
ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
แบกเป้ สะพายกล้อง ล่องใต้
เกาะสุกร
7
อ่านหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14
ขับรถผ่านชุนชนไปตามถนนรอบเกาะ ท่ามกลางเปลวแดดร้อนแรงก็ไม่หวั่น นานๆจะเจอผู้คนสักคน ยิ่งนักท่องเที่ยวยิ่งไม่ต้องไปหา
ย่อมไม่ใช่เกาะร้างอย่างแน่นอน ถนนคอนกรีตมาตรฐานสร้างไว้สำหรับรองรับรถยนต์ด้วย แต่ยังไม่เห็นสักคันเลย
ถนน ต้นไม้ ท้องฟ้า ทะเล นอกนั้นยังไม่พบสิ่งมีชีวิตใดๆ หรือผู้คน
กลายเป็นจ้าวถนนไปเสียได้
โค้งอันตรายนี้ฝั่งหนึ่งเป็นเขา ฝั่งหนึ่งเป็นหน้าผาติดทะเล
ตามหลักกิโลระบุอีก 12 กิโลฯ บ.แหลม
จะขึ้นมาถึงกลางถนนอยู่แล้วต้นไม้ แสดงว่าไม่ค่อยมีคนใช้ถนนนี้สักเท่าไร
แค่ได้มารู้มาเห็น มาซ่องเสพวิวทิวทัศน์ เรียนรู้ความโดดเดี่ยว ทดสอบตัวเองก็เกินพอ
ช่วงนี้พบเห็นร่องรอยหินกลิ้งตกลงมาจากเขาที่สูงชัน บางก้อนอาจตกทะเลไป บางก้อนยังคงค้างอยู่ริมทางอย่างที่เห็น อันตรายเหมือนกันแฮะจะว่าไป
เห็นแต่ไกลๆ ไม่ทราบเกาะอะไร
ตรงทางลงเขานี้ชัดเจนมาก หินทลายหล่น
ไม่รู้เกาะอะไรเป็นเกาะอะไรกันบ้าง ข้อมูลติดตัวมาน้อยมาก สงสัยก็ไม่รู้จะไตร่ถามใครที่ไหน
จะขาดก็แต่โจรสลัดเท่านั้นกระมัง
บริเวณนี้เป็นหาดทรายกว้างใหญ่ ยาวเหยียด จอดรถลงไปเดินสำรวจเสียหน่อย
ไม่มีใคร ไม่มีคน เช่นเคย
ขับรถไปเรื่อยๆ สักระยะ ถนนเริ่มเล็กลงๆ เข้ารกเข้าพง เริ่มรู้สึกหวาดๆ จะเจออะไรบ้างหนอหนทางข้างหน้า
» ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
» สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง
» พิชิตยอดเขาหลวง
» งานเลี้ยงเลิกรา ที่วังจำปา คีรีวง
» ห้วยยอด
» คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ
» เที่ยวเมืองตรัง
» สวนพฤกษศาสตร์-หาดสำราญ
» เกาะสุกร
» ปลายทางที่ปากเมง