ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
พาตัวตนออกจากสถานที่อันจองจำ ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้ ไปประกาศอิสรภาพด้วยกัน
สะพายเป้ แบกกล้อง
ท่องโลก
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
แบกเป้ สะพายกล้อง ล่องใต้
เกาะสุกร
13
อ่านหน้า 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14
ตัดสินใจไม่รอพระอาทิตย์ตก เกรงจะมืดค่ำ ปรากฏว่าต้องรอผู้โดยสารเต็มก่อน เรือจึงจะออกได้ ประกอบกับเวลานี้ปกติจะเป็นช่วงเวลาที่ส่วนมากจะมีแต่เรือเข้า เสียเป็นส่วนใหญ่ และตอนนี้เพิ่งจะมีผมเป็นผู้โดยสารคนแรก ถ้าไม่อยากรอนาน มีคนแถวนั้นแนะนำให้เหมาไปเลยคนเดียว 250 บาท โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นั่งรอซะงั้น
สำรวจท่าเรือ สังเกตการณ์ผู้คนชาวเกาะ
เรือแต่ละภาคล้วนต่างมีเอกลักษณ์ ผู้คนล้วนแต่แปลกหน้า ภาษาที่แตกต่าง กระบวนการการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ไม่ออกมาจากชีวิตในเมืองหลวงจะได้มีบุญได้เห็นเช่นไร ผู้คน...
เป็นรถของรีสอร์ทแห่งหนึ่งมารับนักท่องเที่ยว ถือเป็นรถยนต์คันแรกที่เห็นบนเกาะสุกร เรามาทายกันเล่นๆ กันไหมว่า เอาขึ้นเกาะมาเสียค่าเรือเท่าไร
เรือลำแล้วลำเล่าเข้ามาเทียบท่า ดูเหมือนทุกลำจะบรรทุกมอเตอร์ไซค์มาด้วยเสมอ ไม่น้อยก็มาก พวกมีหน้าที่ยกก็ยกกันไป เบาเยี่ยงนุ่นออกอย่างนั้น
ทำไมไม่โทรไปสั่งให้เขามาส่งแก๊ส
พระอาทิตย์เริ่มฉายแสงอีกครั้ง หัวใจเหี่ยวๆ เริ่มพองโต รีบจ้ำเดินกลับไปที่ชายหาดอีกครั้ง
โชคดีที่ยังมีชีวิตตอยู่จนถึงตอนนี้
ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเกาะสุกร ได้บังเอิญมาพบปะซึ่งหน้า สุดขอบฟ้า ดวงตะวัน ทะเล หาดทราย ชายผู้พลัดหลง
ช่วงรอยต่อของเวลา ที่สามารถเสพสัมผัสได้
เบื่อหรือไม่ เสาหิน พระอาทิตย์ตกดิน
ศาลาที่ท่าเรือ
สมหวังดังตั้งใจ เหมาเรือข้ามฟากแบบไม่ต้องไต่ตรอง
มารอรับใครบางคน
» ตามรอยชุมชนต้นแบบไป"คีรีวง"
» สู่เส้นทางพิชิตยอดเขาหลวง
» พิชิตยอดเขาหลวง
» งานเลี้ยงเลิกรา ที่วังจำปา คีรีวง
» ห้วยยอด
» คนแปลกหน้ากับหมาไม่มีชื่อแห่งเขาปินะ
» เที่ยวเมืองตรัง
» สวนพฤกษศาสตร์-หาดสำราญ
» เกาะสุกร
» ปลายทางที่ปากเมง
