จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ.
ภูจอมยุทธ.ข้อเขียน นิยาย สารคดี บทกวี เรื่องสั้น >>
ข้อเขียน-บทความ
ตีหัวเข้าบ้าน
ตะคอกโลก ตีหัวหมา
โดย : จอมยุทธ แห่งบ้านจอมยุทธ
อ่านหน้า » คำนำ | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29
ชั่วชีวิตหนึ่งช่างแสนสั้นไม่ว่าจะเปรียบเทียบกับสิ่งใด ไม่มีใครไม่ตาย ไม่มีใครไม่กลัวตาย เราเกิดมาเพื่อต่อสู้กับธรรมชาติ ซึ่งนั่นก็หมายถึงชีวิตทั้งชีวิตแล้ว... ณ วันหนึ่ง เราก็จะเหลือแค่ความต้องการ ที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสุขสงบ ไม่ต้องออกไปข้างนอกนั่น ...เฉกเช่นนักรบ ไม่ต้องออกไปฟาดฟันกับอะไร ไม่ต้องทำร้ายใคร
แด่...วิญญาณไก่ทุกดวงที่พลีชีพเพื่อชาติ เพื่อทุนนิยมและการค้าปลีกย่อย ณ ชาติเอกราชนี้จะไม่ให้ใครขี่ ใครข่ม จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย... โลกนี้ยังจะต้องฆ่าและทำลายล้างกันไปอีกนานแสนนาน และคงจะต้องฆ่ากันจนหมดโลก ไม่ให้เหลือแม้แต่อสุจิสักตัวของมนุษย์ นั่นแหละจึงจะแน่นอนใจได้ว่า สันติภาพได้บังเกิดขึ้นจริงๆแล้ว บนโลกใบนี้
สิทธิมนุษยชน กำลังเบ่งบาน และบ้าบอไปทั่วทุกมุมโลก ใครคิดจะทำอะไรก็ทำได้ ถ้าไม่ทำให้ใครเดือนร้อน และไม่ได้เบียดเบียนใคร ทำได้แม้แต่เรื่องที่ฝืนต่อกฎเกณฑ์ทางธรรมชาติ หรือการสืบทอดเผ่าพันธุ์ จดทะเบียนกันได้แล้วพวกรักร่วมเพศ ปราฎิหารย์แท้เชียว พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไรหนอ โลกเอ๋ย...
แค่หมากัดคนก็เป็นข่าว... ปัญหายังคงถูกแก้ที่ปลายเหตุ เมื่อฆาตกรฆ่าข่มขืนถูกจับมาขึ้นศาล แล้วก็ประหารให้ตายตกไปตามกัน หรือไม่ก็กักขังหน่วงเหนี่ยว แยกตัวออกมาจากสังคม เพียงแค่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้ แล้วแม่พวกผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวยั่วยุอารมณ์เพศพวกนั้นเล่า จะปล่อยให้ลอยนวลเพ่นพ่านเป็นภัยสังคม ไปทั่วบ้านทั่วเมืองอย่างนั้นหรือไง ความอดทนคนมันมีไม่เท่ากันอยู่แล้ว การแสดงออกก็ต่างกันด้วย ไม่รู้ใครเป็นเหยื่อ คนก็ไร้อิสระภาพ หรือไม่ก็ตายไปแล้ว ปัญหาก็แก้แต่ปลายเหตุ ไม่ตลกเลย เอาหัวแม่ตีนตรองดูเถิด...
จอมยุทธ : มีนาคม 2547
