โครงสร้าง การแบ่งประเภท และ antigen type

vibrio คือ Gram-neggative โดยมากโครงสร้างเป็นแส้เซลล์โค้งเป็นแท่งเดี่ยวมีขั้ว ทนต่อความเป็นด่าง และการทำลายของลำไส้เล็กส่วนใหญ่จะมีความไวต่อกรด vibrio จำนวนมากมีชีวิตที่อิสระเป็นที่รู้จักกันมากเป็นสาเหตุของการเกิดโรค จนกระทั่งกระทั่งปี 1992 อหิวาตกโรค ประกอบด้วย only serotype 2 อัน คือ Inaba(Ac) และ Ogawa(AB)และ Biotypes 2 อัน classical และ El Tor ของกลุ่ม toxinogenic O 1 V cholerea สิ่งมีชีวิตเหล่านี้น่าจะมีส่วนประกอบรวมกัน O groupe1 - specific antiserum มุ่งต่อต้านกับ lipopolysaccharide ซึ่งเป็นส่วนประกอบของผนังเซลล์ และเป็นที่ทราบตรงกันว่า "Bengal" : เพราะว่า serogroup O 139 (: อันที่139 และ serogroup ที่ใหญ่สุดของ v cholerae คือ identifide ปรากฎแพร่หลายในอินเดียและบังกลาเทศ serova อันนี้ไม่รวมอยู่ใน 1 )จะไม่รวมใน O group 1 speccifia antiserum : 2 ) โดยการรวมกลุ่มกันใน O group139 speccific antiserum: และ 3) โดยทั่วไปอยู่ในแคปซูล

สมมติฐานของโรค

อหิวาตกโรค คือ โรคติดต่อโดยเส้นทาง feacal-Oral vibrios ไวต่อกรดและส่วนมากในกระเพาะอาหาร และที่มีชีวิตรอดก็จะเกาะและก็จะไปตั้งฐิ่นฐานในลำไส้เล็กแล้วจะปล่อย cholerae enterotoxin ที่แข็งแรงมีพลัง(CT เรียกว่า "choleragon") ชีวพิษนี้ก็จะติดที่ผั

ผืดพลาสมาของเซลล์ผิวด้านนอกของลำไส้เล็ก และปล่อย emzyme หน่วยย่อยที่ว่องไวทำให้เกิดวัฏจักรในการผลิตให้เกิด adenocine 51 - monophosphate (cAMP) cAMP ภายในเซลล์สูงเกิดอยู่ที่ลำไส้เล็กระดับการเกิด electrolytes and water

การต่อต้านของเจ้าบ้าน

กรดในกระเพาะอาหาร เยื่อเมือกน้ำมูกที่ถูกเลี้ยงด้วยน้ำนมแม่ในท้องถิ่นมีความสำคัญต่อการป้องกันทารกจากโรคโดยโรคกำลังสร้างภูมิคุ้มกันที่มีประสิทธิภาพจำเพาะต่อแอนติบอดี้ IgG กับ vibrios สารที่สร้างภูมิคุ้มกันโรคให้แก่ร่างกายเป็นเยื่อหุ้มด้านนอกเป็นโปรตีนและ/หรือ enterotoxin และผลิตภัณฑ์อื่นเช่นเดียวกันที่เกี่ยวกับภูมิคุ้มกันโรคระดับหนึ่งของ IgA

ระบาดวิทยา

อหิวาตกโรค คือ โรคที่แพร่ระบาดเป็นครั้งคราวหรือแพร่ระบาดในบริเวณที่ขาดแคลนด้านการสุขาภิบาล มักจะปรากฏเป็นครั้งคราวหรือมีขีดจำกัดของการแพร่ระบาดในประเทศที่เจริญแล้ว ในภูมิภาคแถบชายฝั่งทะเลจะฝังแน่นด้วยสัตว์น้ำพวกมีเปลือกและสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ลอยอยู่ ช่วงพักฟื้นของพาหะระยะยาวหายาก การกินอาหารทะเลที่ยังดิบอยู่หรือการปรุงไม่ถูกวิธี ทำให้เกิดการเจริญเติบโตของ V paraheamolyticus ซึ่งเป็นจุลินทรีย์ที่ชอบที่ ๆ มีเกลือเข้มข้นสูงทำให้เกิด ลำไส้อักเสบ

การวินิจฉัยโรค

การวินิจฉัยอาการท้องร่วงรุนแรงที่ชัดเจน และ watery การวินิจฉัยที่รวดเร็วดูจากความชื้น สภาพการถ่ายอุจาระเหลวและมีสภาพคล่องตัวสูง ตรวจโดย microscopeopically ลักษณะพิเศษ motility ของ vibrios คือ จะหยุดโดยแอนติบอดี้ที่จำเพาะในร่างกาย วิธีอื่นหรือตังอย่างและสื่อที่เลือก การทดสอบการเกาะกลุ่มมีการต่อต้านเซรุ่มที่จำเพาะ ทดสอบโดยการหมัก (oxidase จริง) และยิ่งกว่านั้นการปรุงน้ำซุปใน peptone ติดตามโดยสารเรืองแสงของแอนติบอดี้ที่ทดสอบ หรือวินิจฉัยถึงการศึกษาเรื่องเซรุ่มย้อนหลัง เมื่อเร็ว ๆ นี้ ปฏิกิริยาลูกโซ่ polymorase (PCR)และเทคนิครวดเร็ว genetically-based ถูกนำมาใช้ในห้องปฏิบัติการ

การควบคุม

การควบคุมโดยการสุขาภิบาลมีประสิทธิภาพ แต่ไม่ดำเนินการจริงในพื้นที่ วัคซีนที่ดียังไม่เจริญ วัคซีน pareteral ของแบคทีเรียที่ถูกฆ่าแล้วได้ใช้อย่างกว้างขวาง แต่โดยทั่วไปไม่แนะนำให้มาใช้โดยทั่วไป วัคซีนที่ทดลองมีส่วนประกอบทั้งหมดที่ถูกฆ่าและมีโปรตีนหน่วยย่อยชีวพิษ : B น้อยกว่าที่คิดไว้ ผลจากการออกแบบพันธุกรรมที่ทดสอบแต่ละชนิดนั้นน่าจะมีขีดจำกัดและผลข้างเคียงทำให้เกิดท้องร่วง มาตรการป้องกันโรคที่เกี่ยวกับยาปฏิชีวนะที่เหมาะสมระยะสั้นต่อกลุ่มย่อยข้างต้น

การติดต่อ vibrio อื่นๆ

serogroups อื่นของ V cholerae น่าจะทำให้เกิดโรคท้องร่วง และการติดต่ออื่นที่แพร่หลายไม่รวมอหิวาตกโรค vibrio paraphaemolyticus คือ สาเหตุที่สำคัญของลำไส้อักเสบ เกี่ยวข้องกับการกินอาหารทะเลที่ยังดิบๆ หรือปรุงไม่ถูกต้อง vibrio สปีชีส์อื่น ๆ รวมทั้ง V vulnificus น่าจะทำให้เกิดการติดต่อทั้งในคนและสัตว์อื่นๆ รวมทั้งในปลาด้วยโดยสปีชีส์:camplylobactor (ในสมัยก่อนรวมถึง vibrios) ซึ่งทำให้ลำไส้อักเสบ C plyori เป็นที่รู้จักกัน Helicobactor pylori คือ เกี่ยวข้องกับเยื่อบุเป็นแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กส่วนต้น(ใน ch 23)

คำแนะนำ

การเคลื่อนที่โดยส่วนมากของ vibrios Gram-negative โดยการใช้แส้เซลล์เดี่ยวโค้ง Common-shaped มีขั้ว vibrios ที่สำคัญที่สุด คือ vibrio cholerae O group 1 พบครั้งแรกโดย โรเบิตร์ ผู้เชี่ยวชาญและโด่งดังมากชาวเยอรมัน เมื่อปี 1883 โดยการเพาะเชื้อในอาหารชนิดเดียวกัน มีการบรรยายครั้งแรกในฟลอเรนต์ ประเทศอิตตาลี่ ปี1854

อหิวาตกโรค คือ อาการท้องร่วง การถ่าย life-treatening ที่มีenterotoxin ปล่อย V cholerae ออกมาทำให้เกิดอหิวาตกโรค และเป็นที่รู้จักกันการเกิดท้องร่วงเนื่องจาก Escherichia coli (chI D26) enterotoxigenic อหิวาตกโรคก็ยังแพร่ระบาดในซีกโลกตะวันตก(ครั้งแรกในศตวรรตนี้)หลายในปี 1961 โดยแพร่ระบาด 2ใน 3 ในสหรัฐอเมริกา และแคนาดาเช่นเดียวกันในเปรู เมื่อปี 1991 ที่ศูนย์กลางอเมิกาใต้ มีมากกว่าล้านราย V cholerae serogroup 0139 กลายเป็นอันดับที่ 8 ในอินเดียและบังกลาเทศ

นอกจากนี้คนไข้รู้ว่า vibrios ทำให้เกิดโรคในสัตว์ซึ่ง vibrios เป็นสาเหตุของการกระจายในสิ่งแวดล้อมทั้งในแหล่งน้ำ estuarine โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาหารทะเล เป็นสาเหตุให้เกิดโรคท้องร่วงซึ่งผู้ติดเชื้อควรแยกออกไปอยู่ลำพัง