วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
พระอภัยมณี
ตอน กำเนิดสุดสาคร
หน้า 5
สุดสาครเดินทางมาถึงเกาะ เห็นมีกุฎีตั้งอยู่โดดเดี่ยว สำคัญว่ามีดาบสอยู่ จึงคิดจะพักให้หายเหนื่อย เห็นชีเปลือยหลับอยู่ เห็นลักษณะประหลาดจึงร้องปลุก
จึงขับม้ามากุฎีเห็นชีเปลือย
ยังหลับเรื่อยรูปร่างโตว่าคร่างครัน
ไม่นุ่งผ้าคากรองครองหนังเสือ
ประหลาดเหลือโล่งโต้งโม่งโค่งขัน
น่าเหียนรากปากมีแต่ขี้ฟัน
กรนสนั่นนอนร้ายเหมือนป่ายปีน
ประหลาดใจใยหนอไม่นุ่งผ้า
จะเป็นบ้าไปหรือว่าถือศีล
หนวดถึงเข่าเคราถึงนมผมถึงตีน
ฝรั่งจีนแขกไทยก็ใช่ที
ฯลฯ
ชีเปลือยตื่นขึ้นมาเห็นฤๅษีน้อยขี่ม้ามังกรก็คิดกลัวถามว่า มาแต่ไหน มีธุระอะไร สุดสาครบอกว่าให้บอกตนก่อนอชีเปลือยก็หลอกสุดสาครว่าตนถือศีล สละโลก ไม่รักรูปกาย
เราตัดขาดปรารถนาไม่อาลัย
ด้วยเห็นภัยวิปริตอนิจจัง
อันร่างกายหมายเหมือนหนึ่งเรือนโรค
แสนโสโครกคืออายุกเป็นทุกขัง
เครื่องสำหรับยับยุบอสุภัง
จะปิดบังเวทนาไว้ว่าไร
เราถือศิลจินตนาศิวาโมกข์
สละโลกรูปนามตามวิสัย
บังเกิดเป็นเบญจขันธ์มาฉันใด
ก็ทิ้งไว้เช่นนั้นจึงฉันนี้
ไม่รักรูปร่างกายเสียดายชาติ
อารมณ์มาดมุ่งหมายจะหน่ายหนี
นี่ตัวท่านการธุระอะไรมี
มาเดี๋ยวนี้จะไปหนตำบลใด ฯ
สุดสาครได้ฟังก็ไม่สงสัย ลงจากหลังม้ามังกรแล้วขออภัยชีเปลือย แล้วบอกเรื่องของตนให้ฟังและตนจะไปหาบิดา แล้วถามชีเปลือยว่า ได้ยินคนเล่าลือถึงพระอภัยกับหรือไม่
ชีเปลือยได้ฟังแล้วก็คิดว่าสุดสาครคงมีฤทธิ์ รู้เวทวิเศษ จึงคิดจะลวงถามถึงความในจากสุดสาคร คิดว่าถ้าตนเดินน้ำได้เช่นสุดสาครตนก็จะเป็นที่เลื่องลือไปทั้งเมือง คิดแล้วจึงกล่าวลวงสุดสาครว่า
แต่แถวทางข้างหน้านั้นปรากฎ
มีน้ำกรดลีกเหลวเป็นเปลวไหล
ต่อมีมนต์กลเวทวิเศษไป
จึงข้ามได้โดยง่ายไม่วายชนม์
นี่ตัวเจ้าเล่าเรียนมาแล้วหรือ
จะดึงดื้อไปแล้วเห็นไม่เป็นผล
ซึ่งเดินน้ำร่ำมาในสาชล
ด้วยเวทมนต์เชี่ยวชาญประการใด ฯ
สุดสาครถูกลวงจึงบอกเรื่องที่ครูสอนมาให้ฟัง โดยไม่ปิดบัง แล้วบอกว่า แก้กรดบทนี้ยังไม่รู้ จึงขออยู่ศึกษาวิชาด้วย