ถั่วเหลืองจัดเป็นพืชที่สำคัญและเป็นพืชอาหารเก่าแก่พืชหนึ่งของโลก ชาวจีนรู้จักใช้ประโยชน์พืชนี้มานานกว่า 4700 ปีมาแล้ว ประโยชน์ของถั่วเหลืองมีมากมายหลายประการ คือ อาจใช้เป็นอาหารของมนุษย์ ทั้งในรูปของการบริโภคโดยตรง หรือใช้ปรุงตกแต่งเป็นรูปแบบต่างๆ เพื่อบริโภคก็ได้ หรือใช้ในอุตสาหกรรม นอกนั้นก็อาจใช้เป็นอาหารและอุตสาหกรรมสัตว์ ทั้งนี้เพราะถั่วเหลืองเป็นพืชที่มีโปรตีน และน้ำมันสูงมาก คือเมล็ดมีโปรตีนตั้งแต่ 35 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ มีน้ำมัน 15 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ นอกจากประโยชน์ในด้านเป็นอาหารแล้ว ก็จัดได้ว่าเป็นพืชบำรุงดินได้ดีอีกด้วย เมื่อปลูกแล้วไถกลบลงไปในดิน ก็จัดได้ว่าเป็นปุ๋ยพืชสดที่ดี เมื่อสกัดน้ำมันออกจากเมล็ดแล้วกากที่เหลือก็ใช้ทำปุ๋ยได้ดีอีกด้วย

ในปัจจุบันนี้จัดได้ว่าถั่วเหลืองเป็นพืชที่มีการปลูกกันแพร่หลายในเขตร้อนและเขตอบอุ่น อย่างไรก็ดีพืชดังกล่าวนี้มักให้ผลผลิตดีในเขตอบอุ่น ทั้งนี้เพราะแหล่งกำเนิดดั้งเดิมของพืชนี้อยู่ในเขตอบอุ่นนั่นเอง สำหรับประเทศไทยนั้นมีการปลูกถั่วเหลืองกันมาช้านานแล้ว เมื่อเริ่มปลูกกันในภาคเหนือ ต่อมาได้ขยายไปยังภาคอื่น ๆ ของประเทศ แต่ผลผลิตก็ไม่เพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกากถั่วเหลืองซึ่งใช้ในการเลี้ยงสัตว์ ตามประวัติที่พอจะหาได้กล่าวว่าถั่วเหลืองมีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศจีน ซึ่งอาจเป็นตอนกลางหรือตอนเหนือ เพราะมีการพบถั่วเหลืองพันธุ์ป่า (Glycine ussuriensis) อยู่ในแถบนี้โดยทั่วไป อย่างน้อยชาวจีนก็รู้จักนำถั่วเหลืองมารับประทานเมื่อกว่า 4700 ปีมาแล้ว ทั้งนี้ได้จากการบันทึกของจักรพรรดิเชนนุง (Shen Nung) เมื่อราว 2000 ปี มาแล้วได้มีการนำถั่วเหลืองจากจีนไปปลูกในเกาหลี อาจนำไปปลูกในญี่ปุ่นในราวคริสตวรรษที่ 6-8 ในปี ค.ศ. 1740 มิชชันนารีคณะหนึ่งซึ่งเข้าไปเผยแพร่ศาสนาคริสต์ในประเทศจีนได้จัดส่งเมล็ดพันธุ์ถั่วเหลืองเข้าไปปลูกในฝรั่งเศส ในปีค.ศ. 1790 ได้มีการนำต่อไปปลูกที่สวนคิว (Kew) ประเทศอังกฤษ และแพร่เข้าไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาก่อนปี ค.ศ. 1804 ทั้งนี้เพราะเริ่มมีการบันทึกเกี่ยวพืชนี้เป็นครั้งแรกในปีดังกล่าวนั่นเอง

ประโยชน์ของถั่วเหลือง
พฤกษศาสตร์ของถั่วเหลือง
ระยะการพัฒนาของถั่วเหลือง
สภาพดิน-อากาศที่เหมาะต่อการปลูกถั่วเหลือง
การปลูกถั่วเหลืองในประเทศไทย
พันธุ์ที่ใช้ปลูก
วิธีการปลูก
การดูแลรักษา
โรคถั่วเหลือง
แมลงศัตรูถั่วเหลือง
การเก็บเกี่ยวและนวดถั่วเหลือง