วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
กระต่ายป่าและกบ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกระต่ายป่ากลุ่มหนึ่งไม่พอใจในความเป็นอยู่ของตน จึงมีการประชุมขึ้น ตัวหนึ่งพูดขึ้นมาว่า " ที่เรา มีชีวิตอยู่อย่างนี้ก็ด้วยความเมตตาของมนุษย์ สุนัข นกอินทรี และสัตว์ชนิดต่างๆซึ่งล่าพวกเราเป็นเหยื่อ พวกเรามีแต่ความหวาดผวา และมักตกอยู่ในอันตรายอยู่เสมอๆจึงมีความเห็นว่า พวกเราควรตายให้รู้แล้วรู้รอดไปดีกว่าที่จะอยู่อย่างหวาดกลัวไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเลว ร้ายไปกว่าการตายเสียอีก " กระต่ายป่าตัวอื่นๆต่างพากันเห็นด้วย จึงตัดสินใจที่จะไปกระโดดน้ำตาย พวกมันจึงรีบไปยังแม่น้ำที่ใกล้ที่สุดเพื่อทำการอันน่า สยดสยอง แต่เมื่อไปถึงแม่น้ำ พวกมันก็ประหลาดใจที่พบว่าพวกกบก็มีความหวาดกลัวพวกมัน ถึงกับพากันกระโดดหนีลงน้ำ เมื่อเป็นเช่นนี้ กระต่ายตัวที่ฉลาดที่สุด จึงรีบตะโกนบอกกระต่ายทั้งหลายว่า " รอก่อน พวกเราต้องมีความอดทนต่อไป ชีวิต ของพวกเราก็ไม่เลวเท่าที่คิดเอาไว้ ดูซิ ! กบเหล่านี้มีความกลัวเรา พอๆกับที่เรากลัวสัตว์อื่น "
- นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เป็นการยากที่จะทำให้ชีวิตเป็นที่พอใจของทุกคน ความจริงแล้วมีน้อยคนนักที่จะตกอยู่ในสภาพเลวร้ายมากเสียจนหาคนเคราะห์ ร้ายกว่าไม่ได้
» ม้ากับลา
» นกนางแอ่นกับเพื่อนนกทั้งหลาย
