สังฆเภทขันธกะ

(หมวดว่าด้วยสงฆ์แตกกัน)

การประทุษร้ายครั้งที่ ๒

เมื่อใช้คนไปฆ่าไม่สำเร็จ พระเทวทัตจึงเตรียมลงมือเอง คือขึ้นไปอยู่บนเขาคิชฌกูฏ คอยกลิ้งก้อนหินใหญ่ให้ลงมาทับพระพุทธเจ้า แต่ไม่สมประสงค์ เพียงสะเก็ดหินที่แตกมากระทบพระบาทห้อพระโลหิตเท่านั้น. ภิกษุทั้งหลายพากันเป็นห่วง จึงมาอยู่ยามเฝ้าแหนพระพุทธเจ้า ท่องบ่นด้วยเสียงอันดัง ( ด้วยเกรงว่าพระเทวทัตจะส่งคนมาทำร้ายพระพุทธเจ้า เพราะได้กำลังจากพระเจ้าอชาตศัตรู) แต่พระผู้มีพระภาคตรัสสั่งให้ภิกษุเหล่านั้นกลับไป ไม่ต้องมีใครมาคอยคุ้มครองให้ แล้วตรัสว่า เป็นธรรมดาที่พระตถาคตจะไม่ปรินิพพานด้วยความพยายามของผู้อื่น แล้วตรัสเรื่องศาสดา ๕ ประเภทที่ต้องหวังอารักขาจากสาวก ดั่งที่ตรัสกับพระโมคคัลลานะ.

- พระเทวทัตคิดการใหญ่
- พระเทวทัตขอปกครองคณะสงฆ์
- ตรัสให้ขออนุมัติสงฆ์ประกาศเรื่องพระเทวทัต
- พระเทวทัตยุให้ขบถ
- การประทุษร้ายพระพุทธเจ้าครั้งแรก
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๒
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๓
- พระเทวทัตเสนอข้อปฏิบัติ ๕ ข้อ
- ทำสงฆ์ให้แตกกัน
- พระเทวทัตอาเจียนเป็นโลหิต
- ความร้าวและความแตกกันของสงฆ์
- ใครทำให้สงฆ์แตกกันได้และได้
- เหตุเป็นเครื่องทำให้สงฆ์แตกกันและสามัคคีกัน
- การทำสงฆ์ให้แตกกันที่ทำให้ไปอบายและไม่ไปอบาย

พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘