ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
จุลลวัคค์ (เป็นพระวินัยปิฏก)
สังฆเภทขันธกะ
(หมวดว่าด้วยสงฆ์แตกกัน)
ใครทำให้สงฆ์แตกกันได้และได้
๑ . ภิกษุณี
๒. นางสิกขมานา
๓. สามเณร
๔. สามเณรี
๕. อุบาสก
๖. อุบาสิกา
บุคคล ๖ ประเภทนี้ ทำให้สงฆ์แตกกันไม่ได้ ทำได้แต่เพียงพยายามให้สงฆ์แตกกัน.
ภิกษุปกติ มีสังวาสเสมอกัน อยู่ในสีมาเดียวกัน จึงทำลายสงฆ์ให้แตกกันได้.
- พระเทวทัตคิดการใหญ่
- พระเทวทัตขอปกครองคณะสงฆ์
- ตรัสให้ขออนุมัติสงฆ์ประกาศเรื่องพระเทวทัต
- พระเทวทัตยุให้ขบถ
- การประทุษร้ายพระพุทธเจ้าครั้งแรก
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๒
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๓
- พระเทวทัตเสนอข้อปฏิบัติ ๕ ข้อ
- ทำสงฆ์ให้แตกกัน
- พระเทวทัตอาเจียนเป็นโลหิต
- ความร้าวและความแตกกันของสงฆ์
- ใครทำให้สงฆ์แตกกันได้และได้
- เหตุเป็นเครื่องทำให้สงฆ์แตกกันและสามัคคีกัน
- การทำสงฆ์ให้แตกกันที่ทำให้ไปอบายและไม่ไปอบาย
ขุททกวัตถุขันธกะ (หมวดว่าด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ)
เสนาสนขันธกะ (หมวดว่าด้วยที่อยู่อาศัย)
สังฆเภทขันธกะ (หมวดว่าด้วยสงฆ์แตกกัน)
วัตตขันธกะ (หมวดว่าวัตรหรือข้อปฎิบัติ)
ปาฏิโมกขฐปนขันธกะ (หมวดว่าด้วยการแสดงปาฏิโมกข์)
ภิกขุนีขันธกะ (หมวดว่าด้วยนางภิกษุณี)
ปัญจสติกขัรธกะ (หมวดว่าด้วยพระอรหันต์ ๕๐๐ รูป
ในการทำสังคายนาครั้งที่ ๑)
สัตตสิกขันธกะ (หมวดว่าด้วยพระอรหันต์ ๗๐๐ รูป
ในการสังคายนาครั้งที่ ๒)
พระวินัยเล่มที่
๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
