ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
พระวินัยเล่มที่ ๑
ชื่อมหาวิภังค์ (เป็นวินัยปิฎก)
ภูตคามวรรค
สิกขาบทที่ ๙ ภูตคามวรรค
ในปาจิตติยกัณฑ์
ห้ามพอกหลังคาวิหารเกิน ๓ ชั้น
มหาอำมาตย์ผู้อุปฐากของพระฉันนะให้สร้างวิหารถวายพระ เมื่อเสร็จแล้ว พระฉันนะอำนวยการพอกหลังคาพอกปูนบ่อย ๆ วิหารก็เลยพังลงมา พระฉันนะเก็บหญ้า เก็บไม้ ได้ทำข้างของพราหมณ์ผู้หนึ่งให้เสียหาย พราหมณ์ยกโทษติเตียน พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบทว่า ถ้าภิกษุจะให้ทำวิหารใหญ่ พึงยืนในที่ไม่มีของเขียว (พืชพันธุ์ไม้) อำนวยการพอกหลังคาไม่เกิน ๓ ชั้น จนจดกรอบประตูเพื่อตั้งบานประตูได้ เพื่อทาสีหน้าต่างได้ ถ้าทำให้เกินกว่านั้น แม้ยืนในที่ปราศจากของเขียว ต้องอาบัติปาจิตตีย์.
- ห้ามทำลายต้นไม้
- ห้ามเฉไฉเมื่อถูกสอบสวน
- ห้ามติเตียนภิกษุผู้ทำการสงฆ์โดยชอบ
- ห้ามทิ้งเตียงตั่งของสงฆ์ไว้กลางแจ้ง
- ห้ามปล่อยที่นอนไว้ ไม่เก็บงำ
- ห้ามนอนแทรกภิกษุผู้เข้าไปอยู่ก่อน
- ห้ามฉุดคร่าภิกษุออกจากวิหารของสงฆ์
- ห้ามนั่งนอนทับเตียงหรือตั่งที่อยู่ชั้นบน
- ห้ามพอกหลังคาวิหารเกิน ๓ ชั้น
- ห้ามเอาน้ำมีสัตว์รดหญ้าหรือดิน
เวรัญชกัณฑ์
ปฐมปาราชิกกัณฑ์
ทุติยปาราชิกกัณฑ์
ตติยปาราชิกกัณฑ์
จตุตถปาราชิกกัณฑ์
ภูตคามวรรค
อนิยตกัณฑ์
พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
